سلام دلفان_ حضرت امیر کلام علیهالسلام: « الْمَسْؤُولُ حُرٌّ حَتَّى یَعِدَ »
قطعاً یکی از مهمترین عوامل پیروزی چشمگیر رستمیان وعدههای بینظیر انتخاباتی وی بود.
و یکی از مهمترین و جالبترین وعدههای نماینده قبل و بعد از انتخاب نیز وعدهٔ « ۲۰ سال پیشرفت شهرستان طی یک دورهٔ ۴ ساله» بود.
علی رستمیان چند هفتهٔ قبل با اشاره و تأکید بر وعدهٔ مذکور و البته در مقام تبیین، استدلال یا اطمینان بخشی « و یا شاید چیزی در مایههای توجیه یا تحریف» در خصوص این وعدهٔ شگفت، در سخنی جالب توجه تحقق یک #وعده در حوزهٔ بهداشت را باعث پیشرفت ۵۰ سالهٔ شهرستان دانست.
آن هم وعدهای که شخص نماینده مهمترین موارد آن را «تجهیز بیمارستان ابن سینا به اکسیژن ساز، دستگاه بی خطر ساز زباله، سه دستگاه دیالیز، ۴ دستگاه آمبولانس یک دستگاه فیکو و دی دی آر و « صرفأ » اخذ مجوز بیمارستان دوم» به حساب آورد; که در این میان فعلاً فقط تهیهٔ ۲ دستگاه از ۴ دستگاه آمبولانس تحقق یافته است.
با توجه به سالهای آشوب بعد از انقلاب و نیز جنگ تحمیلی، میتوان گفت کل پیشرفت شهرهای کشور در طی چیزی کمتر از ۳۰ سال تلاش بوده است.
حال با چرتکهٔ حسابِ نماینده و خصوصاً بخش جالب جدول ضرب آن، ما از پیشرفتهترین شهرهای کشور « و یا شاید هم دنیا» هستیم.
چرا که با این حساب #اگر نماینده فقط همین یک قلم وعده « در حوزهٔ بهداشت شهرستان » را به سرانجام رسانده و در دیگر حوزهها هیچگونه پیشرفتی هم نداشته باشیم باز هم در مقابل ۳۰ سال پیشرفت دیگر شهرها، ما حدود ۵۰ سال پیش رفتهایم.
نیز اگر موارد مذکور باعث ۵۰ سال حرکت رو به جلوی شهرستان است، پس خودِ ساخت بیمارستان شاید بیش از ۲۰۰ سال پیشرفت محسوب شود. « البته با چرتکهٔ شخص نماینده»
نماینده شهرستان بهتر است بداند مردم قضایا و وعده و عملکرد مسؤلین را خوب میفهمند.
هنوز بیش از ۳ سال از دورهٔ نمایندگی فرصت باقی است.
لازم نیست حتماً به وعدههای بزرگ خود عمل کند « یا وانمود کند که وعدهها محقق شده ».
همین که از توجیه و تحریف مواعید خود حذر کرده و در تلاش جهت خدمت صادقانه و محسوس باشد میتواند امید یک سال قبل را در مردم حفظ کند.
