سرویس اجتماعی- طاهر کرمی : زیبا سازی شهر و رونق اقتصادی بازار یکی از اهداف و دغدغه های مردم و مسولین شهر بوده است که همه مسولین برای رسیدن به این هدف ، تلاشهای همه جانبه و اقدامات بسیاری را انجام داده اند .
در این تحلیل بر آن شدیم که به بررسی تاثیر یک اقدام جالب شورای ترافیک بر اوضاع اقتصادی و اجتماعی شهر بپردازیم. این اقدام صورت گرفته ، یک طرفه کردن خیابان امام (ره) ، از محل تقاطع چهار راه مطهری به سمت میدان بعثت است. ابتدا اثر مثبت این اقدام را مورد بررسی قرار می دهیم و در این رابطه مواردی را ذکر می کنیم: اولین مورد ، جلوگیری از بوجود آمدن ترافیک مخرب در شهر است. تا فرایند حمل ونقل برای شهروندان به راحتی صورت پذیرد. دومین اثری که می توان آن را ذکر کرد جلوگیری از بوجود آمدن بی نظمی ، هرج و مرج و شلوغی بی مورد ( که در سه راهی ولیعصر شاهد آن هستیم ) است. به طوریکه یک طرفه کردن خیابانهای بسیار شلوغ شهر از میزان شلوغی کاسته و در نتیجه به زیبایی و نمای کلی شهر کمک بسیاری می کند. و اما شاید مهمترین اثر مثبت این اقدام افزایش درآمد و رفاه حال رانندگانی است که تحت نظر شرکت تاکسیرانی شهرستان کار می کنند.که بدون حضور رانندگان وسایل نقلیه شخصی اقدام به حمل مسافرین درون شهر می کنند.از این رو درآمد آنها نسبت به قبل افزایش میابد که نتیجه آن افزایش رفاه اقتصادی و اجتماعی زندگی این قشر زحمت کش می شود. امّا در اینجا سوالی که مطرح می شود این است که آیا میزان ترافیک در این نقطه از شهر به آن اندازه زیاد است که حمل و نقل را دچار مشکل کند؟ یا اینکه این نقطه آنقدر شلوغ است که باعث خدشه دار نمودن زیبایی و نمای کلی شهر می شود؟ در پاسخ باید گفت که هرگز چنین نیست، زیرا آنچه ما تا کنون مشاهده کرده ایم اینست که این ناحیه از شهر به حدی فاقد حمل و نقل بوده و در سکوت و آرامش به سر می برد و به قولی هر روز آن مانند روز جمعه تعطیل است ، که آرزوی هر شهروند نورآبادی رونق گرفتن اوضاع اقتصادی و پیشرفت آن است.که با تثبیت این قانون عملا باید این آرزو را به گور برد. از یک طرف این قانون باعث کاهش حمل و نقل و رفت وآمد می شود و از طرف دیگر باعث می شود که مغازه داران این نقطه از شهر را که با بوجود آمدن چندین مجتمع تجاری ، مسکونی ، و پزشکی به بهبود اوضاع درآمد خود و رونق گرفتن آن منطقه امیدوار شده بودند، امیدشان به کلی به یاس تبدیل شود. به طوریکه در همین چند روز اندک از اجرای این قانون بسیاری از کسبه که قشر متوسط به پایین جامعه را تشکیل می دهند، قصد ترک شغل خود و جمع کردن مغازه را دارند که نتیجه آن چیزی جز افزایش بیکاری نمی تواند باشد. البته این افزایش بیکاری به همین جا ختم نمی شود ، زیرا با اجرای این قانون خیلی از رانندگان که با وسیله نقلیه شخصی خود فرصت شغلی ایجاد کرده و به کسب درآمد می پرداختند عملا از کار بیکار شده و خانه نشین شده اند. حال سوال اینجاست که آیا همین تعداد اندک تاکسی تحت نظر تاکسیرانی پاسخگوی خیل زیاد مسافرین شهر می شود؟ با ذکر مثالی که در زیر اشاره خواهیم کرد مشخص می شود که این قانون سطح رفاه اجتماعی و راحتی شهروندان را نیز پایین می آورد. فرض کنیم اگر یک شهروند که در میدان بسیج و آن اطراف زندگی می کند بخواهد با وسیله شخصی خود به کلینیک پزشکی که در این منطقه (خ یک طرفه ) قرار دارد مراجعه کند، (فاصله این کلینیک تا میدان بعثت 100 متر هم نمی شود) باید ابتدا بعد از عبور از میدان بعثت وارد خیابان کمربندی شده، به میدان امام (ره ) رفته و دوباره همین مسیر را اینبار از خیابان اصلی طی کند تا به کلینیک برسد.یعنی عملا تبدیل مسیر 100 متری به حدودا 2 کیلومتر. اگر میزا ن هزینه فرصت از دست رفته به لحاظ زمانی ، افزایش هزینه سوخت با توجه به سهمیه بندی آن و شرط مهمّ صرفه جویی ، و احتمال خطر بوجود آمدن تصادف در این مسیر طولانی و … را محاسبه کنیم ، به همان کاهش رفاه حال شهروندان می رسیم. و همچنین است سوالات متعدد ی که چرایی این اقدام در ذهن ما باقی گذارده است . حال در مورد درستی یا نا درستی این اقدام قضاوت با شماست . . . در پایان لازم به ذکر است که ما هم مانند هر شهروند نورآبادی امیدواریم هر اقدامی که صورت می پذیرد در راستای رشد و توسعه و پیشرفت و آبادانی هر چه بیشتر نورآباد باشد. ودست هر مسولی که در این راستا گام بر می دارد را صمیمانه می فشاریم.
