مقدمه: بزرگداشت دفاع مقدّس، بزرگداشت نام، یاد و خاطره کسانی است که آگاهانه به استقبال جنگ رفتند و جان خود را فدای اسلام و نظام و امام(ره) کردند. مردان بی ادعایی که گمنامی شان رمز و رازی عاشقانه و عارفانه است.
سلام دلفان- همّت نوری: جنگ از پدیده ها و صورت بندی های انسانی- اجتماعی است که به خاطر ماهیّت و آثار آن، کسی آن را ستایش نمی کند زیرا همراه با ترس، خشونت، کشتار و ویرانی است.
جنگ ها آنقدر شوم اند که کسی نمی خواهد از آن ها یاد کند و همه به شکلی آن ها را نکوهش کرده اند. امّا دفاع مقدّس ملّت ایران در مقابل دشمنان دین و نظام از آن جنگ هایی است که از هر نظری با همه جنگ های تاریخ ایران و جهان متفاوت است.
این پیکار، نبرد و دفاعی است که ماهیّت مقدّس آن یادآور غزوات صدر اسلام و جنگ های مولایمان امیرالمؤمنان می باشد. دفاعی که اگر یک نفر حتّی یک روز در آن شرکت کرده باشد آن یک روز را مایه افتخار و مباهات خود می داند.
راستی، رمز این تقدّس در چیست و کجاست؟
تاریخ قرن بیستم، تاریخ جنگ های عالمگیر، خونین و ویرانگری است که تلفات بسیار زیادی را در تمام عرصه های انسانی و غیر انسانی از خود به جا گذاشته است. جنگ هایی که تاریخ و جامعه را به آتش کشید و بشریت را متوحش ساخت.
تاریخ ایران نیز شاهد جنگ های خونینی چه در گذشته و چه در زمان معاصر بوده است. جنگ هایی که بخش عظیمی از تاریخ ایران را به خود اختصاص داده است. هرچه باشد ماهیّت آن جنگ ها توسعه طلبی، ثروت اندوزی و به رخ کشیدن قدرت خود بوده است.
امّا حکایت جنگ تحمیلی و دفاع مقدّس ملّت ایران حکایت دیگری است.
1)
ماهیّت این جنگ با ماهیّت همه جنگ های تاریخ ایران کاملاً متفاوت است. زیرا ماهیّت این دفاع، نه توسعه طلبانه و قدرتمدارانه است و نه مادّی. ماهیّت این جنگ، دفاعی بود که ملّت ایران بدون داشتن انگیزه های خصمانه و حتّی بدون آمادگی های نظامی در مقابل دشمنانی ایستاد که دارای اهداف شوم و پلیدی بودند. دشمنانی که با اهداف استراتژیک و از پیش تعریف شده در صدد براندازی نظام اسلامی و انقلابی بودند که ملّت ایران به رهبری حضرت امام خمینی(ره) سال ها برای تحقق آن تلاش کرده بودند. بنابراین ماهیّت این جنگ کاملاً دفاعی بوده است. دفاعی که برای پاسداری ازنظام اسلامی و انقلاب اسلامی امام انجام گرفته است.
2)
دفاع مقدّس ملّت ایران، دفاعی دینی، مذهبی و ایدئولوژیک است. زیرا این جنگ برای دفاع و پاسداری از نظامی صورت گرفته است که نظامی اسلامی و برای تحقق اهداف عالیه اسلام ناب محمّدی (صلوات الله علیه) و برپایی شعائر مذهبی و ارزش های دینی بوده است.
نظامی که تاریخ، مجاهدات و مبارزات حقّ طلبانه روحانیت و مرجعیت دینی شیعه و ملّت ایران به رهبری بنیانگذار کبیرانقلاب را فراموش نخواهد کرد. نظامی که برای تحقق ارزش های دینی و به رهبری حضرت امام صورت گرفته است و برای آن خون های زیادی ریخته شده است. نظامی که هدف آن کوتاه کردن دست بیگانگان از منافع کشور و حکومت بود.
نظام اسلامی ای که شعار آن، استقال، آزادی، جمهوری اسلامی و هدف آن تحقق آن شعارها و قطع وابستگی از استعمارگران شرق و غرب بوده است. بنابراین دشمنان نظام اسلامی و انقلاب برای مقابله با نظام اسلامی نوپا و تازه تأسیس به انواع توطئه ها متوّسل شدند و تجهیز نظامی کشور عراق و وادار کردن آن برای حمله به ایران و حمایت و پشتیبانی همه جانبه از او از عوامل مقابله با نظام اسلامی و صدور انقلاب بوده است.
امّا ملّت ایران با توّکل بر خدا و رهنمودهای پیامبرگونه فرماندهی کلّ قوا و برخورداری از جوانان شجاع و باتقوا در مقابل همه دشمنان دین و نظام خود ایستادند. از این نظر جنگ ملّت ایران با دشمنان خود دفاعی مقدّس و رزمی دینی و ایدئولوژیک بوده است.
3)
ماهیّت جنگ و جنگ ها به شکلی است که مردم از آن گریزان اند زیرا جنگ همراه با خشونت، کشتار و ویرانگری است. به همین خاطر ترسی را در دل مردم ایجاد کرده و مردم از آن دوری می جویند.
امّا حکایت دفاع جانانه ملّت ایران از نوع دیگری است. پیکار ملّت ایران یا دفاع مقدّس، از آن دسته از پیکارهایی است که مردم با دل و جان به استقبال آن رفتند. استقبالی که حتّی باعث حیرت و اعجاب دشمنان نظام اسلامی گردید.
تاریخ جنگ های ایران نشان می دهد که جنگ تحمیلی از آن جنگ ها و رزم های منحصری است که مردم ایران آن را با جان پذیرفتند و با آن زندگی کردند. دفاعی که جوانان و بسیجیان ما نه تنها کوچک ترین و کم ترین واهمه ای از جنگ یا کشته شدن نداشتند بلکه با مرگ و شهادت “عشقبازی” می کردند. حکایت شب های عملیات و عبور از خطّ های دشمن و موانع ایذایی و میدان های مین حکایت های دلفریب و عاشقانه ای است که زیباترین داستان های عاشقانه تاریخ را به چالش می کشد.
اگر آن حکایت ها افسانه بودند، امّا حکایت عشقبازی جوانان و نوجوانان بسیجی جان بر کف با مرگ و شهادت یک حکایت واقعی و حقیقی بود. امروزه با گذشت دو دهه از پایان جنگ تحمیلی بسیاری از عقول انسانی و حتّی بعضی از جوانان امروزی کشور خودمان که خاطرات جنگ را به طور غیرمستقیم تجربه کرده اند، سبقت گرفتن جوانان را در مرگ و شهادت در جبهه ها از یکدیگر باور نمی کنند. در حالی که این حکایت ها حقیقت های غیرقابل انکار جبهه و جنگ و جهاد بود.
تازه، این یکی از صحنه های بدیع جنگ مردم ایران با دشمنان دین و نظام خود بوده است. دفاع مقدّس آنقدر ناگفته ها و ناشنیده ها دارد که اگر سالهای سال به نگارش آن ها بپردازند نمی توانند زیبایی های صحنه های جنگ را بازگو کنند. صحنه هایی که همه آن ها رمز و راز عاشقی و سمبل های تقدّس بوده اند.
4)
دفاع مقدّس ملّت ایران، عامل اساسی ایجاد نسلی است که ما امروزه آن را نسل جنگ، نسل جبهه یا نسل شهادت می خوانیم.
اگر از دیدگاه جامعه شناسی، نسل را شامل گروهی از افراد بدانیم که از نظر سنی با هم هم دوره بوده و دارای کنش ها و آگاهی های اجتماعی، ذهنی و مشترکات مذهبی و دینی باشند، آنوقت می توانیم در کشورمان در کنار نسل های چهارگانه، از نسل جبهه نیز سخن بگوییم.
نسل جوانی که بدون هیچ ادعا و چشمداشتی و فقط به خاطر خدا و عشق به اسلام و امام(ره) اسلحه به دست گرفته و در جبهه ها شرکت جستند و در مقابل دشمنان دین و نظام اسلامی ایستادند و دفاع را به سرمنزل مقصود رساندند. و لحظه ای درنگ و ترس به خود راه ندادند.
و اینک نیز در زمان صلح عشق رهبر و ولی خود را دارند و مرید جان بر کف مراد و معبود خویش اند. اگرچه بسیاری از آن ها نیز در گمنامی به سر می برند و نمی خواهند کسی از آن ها خبری داشته باشد. جوانان شجاع و بی ادعایی که هیچ هدفی جز دفاع از کیان نظام اسلامی نداشته و نمی خواستند که امامشان تنها باشد و نگذاشتند که امامشان تنها بماند و الان نیز امامشان را تنها نمی گذارند. نسلی که رابطه آن ها و پیر و مقتدایشان، رابطه عاشق و معشوقی بود و هست. نسلی که امامشان را شناختند و از جان و دل دوست داشتند و امامشان نیز آن ها را شناخت و با آن عظمت روحی و دینی بر بازوان توانای آن ها بوسه زد.
5)
یکی دیگر از جنبه های اجتماعی جنگ تحمیلی و دفاع مقدّس ملّت ایران در مقایسه با تمام جنگ های تاریخ معاصر ایران این است که یک وجب از خاک ایران در دست دشمن نماند و جوانان غیور با رشادت و شهادت طلبی تمام مناطقی را که دشمنان اسلام و نظام اسلامی از خاک ایران تصرف کرده بودند را با خون خود باز گرفتند. در حالی که در جنگ های معاصر ایران در دوره قاجار همواره بخشی از خاک ایران از جغرافیای سیاسی ایران جدا و به بیگانگان الحاق شده است.
این جنگ، جنگی دینی، رهبر آن مرجع عالیقدر جهان اسلام و هدف جوانان شهادت طلبی در راه آرمان های امام و دینشان بود.
جنگی که فرماندهان لشکرهای بزرگ آن جوانان بیست ساله ای بودند که امامشان به آن ها اعتماد کرد و آن ها نیز با شجاعت، تدبیر و تبعیت همه جانبه از مولایشان پاسخ اعتماد رهبر و فرمانده خود را دادند.
این تنها نقطه ای از کتاب بیکران جنگ و دفاع مقدّس بود و برای عرض ادب به پیشگاه رهبر انقلاب، شهیدان جنگ و رزمندگان اسلام نوشته شده است.
