مهندسی این امتزاج موزون بین اقتصاد و فرهنگ از یک سو نیازمند عزم و اراده های انسانی و اجتماعی است. پرودگار رحمن و رحیم در سوره الرعد آیه مبارکه11 می‌فرماید:«اِنَّ اللّهَ لا یُغَیِّرُ ما بِقَومٍ حَتّیَ یُغَیِّروا ما بِاَنفُسِهِم» یعنی خدا حال قومى را تغییر نمىدهد تا آنان حال خود را تغییر دهند. عزم و اراده ملی ضامن تعالی فرهنگی و اقتصادی انسان است اما به تنهایی کافی نیست. حاکمان و مدیران جامعه نیز باید از لاک زمین گیری خارج شوند و جهد و تلاش فی سبیل الله انجام دهند. چرا که «الناس علی دین ملوکهم» مردم بر آیین حاکمانشان هستند. با مدیریت زمین گیر و اشرافی نمی توان جامعه را در اقتصاد و فرهنگ به پیش برد. خداوند متعال در سوره النساء آیه شریفه 95 می‌فرماید:« لاَّ یَسْتَوِی الْقَاعِدُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ غَیْرُ أُوْلِی الضَّرَرِ وَالْمُجَاهِدُونَ فِی سَبِیلِ اللّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ فَضَّلَ اللّهُ الْمُجَاهِدِینَ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ عَلَى الْقَاعِدِینَ دَرَجَةً وَکُـلاًّ وَعَدَ اللّهُ الْحُسْنَى وَفَضَّلَ اللّهُ الْمُجَاهِدِینَ عَلَى الْقَاعِدِینَ أَجْرًا عَظِیمًا» بدین معنا که مؤمنان خانهنشین که زیان دیده نیستند با آن مجاهدانى که با مال و جان خود در راه خدا جهاد مىکنند یکسان نمىباشند. خداوند، کسانى را که با مال و جان خود جهاد مىکنند به درجهاى بر خانهنشینان مزیّت بخشیده، و همه را خدا وعده [پاداش] نیکو داده، و [لى] مجاهدان را بر خانهنشینان به پاداشى بزرگ، برترى بخشیده است. امروز تنها با مدیریت مجاهدانه می توان اقتصاد و فرهنگ را توامان به حرکت در آورد و تعالی انسایت را تحقق بخشید.
مدیریت زمین گیر، مدیریت خانه نشین و حکومت اشرافی آفت حرکت رو به جلو یک جامعه است. بر اساس این منطق قرآنی و تکاملی انتظار از دولت، قوه مقننه، قوه قضاییه، دانشگاه ها، حوزه های علمیه، صدا و سیما ، نماز جمعه و ائمه جمعه، مساجد، هیئات مذهبی و … برنامه عملیاتی خود را فارغ از تعارفات متداول و رویکردهای شعاری برای پیگیری اهداف امسال تبیین کنند. عزم ملی مسبوق به توافق نخبگی برای تجمیع و تمرکز اراده‌های اجتماعی است. تمرکز اراده‌ها مولد مدیریت جهادی در بین نخبگان و مدیران کشور است. کسانی که به دنبال نسخه‌پیچی خارجی‌ها هستند نمی‌توانند ملتزم به مدیریت جهادی باشند. آنها می‌خواهند استقلال کشور را پای نسخه‌های فراگیر توسعه ذبح کنند. آنها همین هایی هستند که ادبیات وابستگی و استعمار را به زبان روز ترجمه می‌کنند. فقدان توافق نخبگان در مسیر توامانی اقتصاد و فرهنگ و دگر اندیشی‌های غرب گرایانه هم در حوزه فرهنگی و هم در حوزه اقتصادی ما را نه تنها در مسیر تعالی به پیش می برد بلکه روز به روز نیز کشور را عقب می راند. امروز برخی اقدامات و سیاست گذاری ها در حوزه فرهنگ نه تنها در مسیر ارشاد اسلامی نیست بلکه نگرانی رهبر معظم انقلاب و مراجع معظم تقلید را برانگیخته است. به عنوان نمونه برخی سیاست‌گذاری‌ها و رویکردهای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نظیر حذف ممیزی، رفع فیلتر فیسبوک، جشنواره هایی که به جای جشن ارزشهای انقلابی به جشن ارزشهای ضد‌انقلابی تبدیل شدند، توهین برخی نشریات به مقدسات و دامن زدن به اختلافات قومیتی، تمجید از چهره‌های هنری مسئله‌دار، انتشار کتابهای نامناسب و… این سوال را پیش می‌آورد که واقعا الگوی آرمانی و استاندارهای فرهنگ در نگاه متولیان جدید وزارت فرهنگ و ارشاد چیست و کجاست؟ واقعا وزارت ارشاد به دنبال رضایت کیست؟ رضایت خدا، رضایت مردم، رضایت غرب، رضایت جشنواره‌های اروپایی و آمریکایی و…. آیا واقعا حضرت زهرا(س) امروز از وضعیت و رویکردهای فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی راضی است؟ آیا تمجید از افرادی نظیر شاملو، صادق هدایت، و مشتی سلطنت طلب که سالها خوراک فرهنگی مسموم به خورد این مردم دادند در شان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است؟! امروز انتظار از آقای علی جنتی که خود پرورش یافته در بیت علم و تقواست و در دامن فقیه وارسته ای مانند حضرت آیت‌الله جنتی (زید عزه) رشد و نمو یافته است تجدید نظر در برخی رویکردها و سیاست های فرهنگی این وزارت خانه است. امسال که سال فرهنگ و اقتصاد است وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی باید در خط مقدم مدیریت جهادی قرار بگیرد.
