در یکی از دورافتاده ترین روستاهای نورآباد مادری تنها زندگی میکند که هیچ وصفی دقیق تر و روشن تر از دیدن او ، خانه اش و روستایش نیست.
خانه ای که همیشه ابریست.
این چند فریم عکس با اجازه از همین پیرزن مهربان ضبط کردم تا شاید قصه ای در دلی بجوشد و جریانش تا خانه پیرزن برسد.
سوالهای زیادی از او پرسیدم، اما جواب یک سوال برای من بسیار روح برانگیز و ماندنی بود.
دالکه از زندگیت راضی هستی یا…؟؟
پیرزن: از اینجا تا مزار فاطمه زهرا(س) راضی ام دنیا دنیای بی وفایست اما هنوز زندگی هست.
او دلش هنوز خوش است
خوش است شاید …
عکاس: عزیزبابانژاد
زنه ایی بی چش تو سیم قورسونه دالکه/ایی خدا هرگز تونو دِ مه نسونه دالکه/
سایت دِ سرم کم نوأ/ غصه وا تو همدم نوأ/
دل نازکت دالکه/ خدا بکه پر غم نوأ/
أر همه دنیا رو سیم بکن قواله دالکه/ قیمت یه گوشه دِ چش تو ناره دالکه/
************درد تر چال تینیم دالکه فره فره شیرینم*************
سلام
خدا قوت دوست عزیز عکس های خیلی خوبی گرفتی.خسته نباشی
خیلی دردناک است
آیا این پبزن به تنهایی در یک رو.ستا زندگی می کند یعنی یک روستا با یک نفر جمعیت؟ یا در این روستا کسان دیگری هم هست ولی این زن کسی را ندارد؟
2 – کدام روستا
مسئولین خوب بخوابید!!!!!!!!!!!!!
انصافا مسئولیت داشتن باید خواب و ارامش رو واست به ارمغان بیاره ؟
یا نه باید با گرفتن سکان اداره ات هر کجا میخواهد باشد خواب را از چشمانت برباید؟
سلام
شماره حساب بدید تا شاید بتوان کمکی هر چند کم و ناچیز به او کرد.
خدااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا
نگاهت نشان از رنج دورانهای تلخ میدهد مادر، اما امیدت همچون گرین استوار مانده. تک جملت سرشار از حرفهای نهفته است! سرت را بالا بگیر مادر جان تو برنده واقعی زندگی هستی، آنانی باید شرمنده باشن که سالیان متوالی در این دیار همچو خوکان فربه شده از حال مردمانی چون تو غافل مانده اند.
ننگ بر آن مسئولینی باد که چشمایشان را به روی افراد منتظر بسته اند.
جناب آقای سردبیر اگر به آزادی بیان اعتقادی دارید پیام های قبلی را منتشر کنید. تاعده ای از خواب غفلت بیدار بشن! هر چند به قول پروین اینجا کسی هوشیار نیست!
ای وایبیییییییییییییییییییییییییییییییی مادر
جان ناقابلی دارم آن را فدای مادر میکنم
دست تمام مادران زحمت کش و میبوسم