سرویس اجتماعی-امیرحافظ کاکایی؛بدون شک یکی از مهمترین مصادیق توسعه در هر منطقه‌‌ای، پایین بودن میزان بیکاری در آن منطقه است و یکی دیگر از همین مصادیق استفاده از افراد بومی در ادارات و مراکز دولتی است، چیزی که البته در نورآباد نادیده گرفته می‌شود
در برخی شهرهای صنعتی که صنایع مادر فراوانی وجود دارد و نیروی بومی آن منطقه نمی‌تواند پاسخگوی نیازهای نیروی انسانی باشد، اجازه استخدام به افراد غیربومی داده می‌شود که این اجازه هم بر اساس شرایط و ضوابط خاصی است که در قانون نیز بر اجرای آن تأکید شده است
اما در شهری همچون نورآباد که نه صنایع بزرگی در آن دارای فعالیت هستند و نه حتی اثری از صنایع کوچک که بتواند سهم اندکی در اشتغال زایی داشته باشد، دیده نمی شود، و فشار بیکاری و فقر برگرده مردم هر روز بیشتر از قبل می‌شود، نباید شاهد اشغال فرصت‌های شغلی ادارات ومراکز دولتی توسط نیروهای غیربومی باشیم چیزی که در دیار محروم دلفان برعکس آن عمل شده است
در این وانفسای بیکاری که جوانان را به گوشه رینگ مبارزه با مشکلات برده است پیدا کردن مشاغلی که چندان نیازی به تخصص و مدرک دانشگاهی نداشته باشد هم پیدا نمی شود چرا که همه این فرصت های شغلی توسط عزیزان غیر بومی به تصرف! درآمده است
چیزی که همه مردم را نگران کرده است این است که این در اختیار گرفتن مشاغل توسط افراد غیر بومی بر اساس استفاده از رانت باشد و نه شایستگی که متأسفانه تا کنون هیچ مسئولی در این زمینه نه تنها پاسخگو نبوده است بلکه حتی کوچکترین اشاره ای هم به این مورد نیز نمی کنند
این آش شله قلمکار مسئولان تا حدی شورشده است که عملاً در برخی ادارات و مؤسسات دولتی، زبان رسمی اداره، زبانی غیر اززبان تکلم مردم نورآباد است!!! که این امر سرخوردگی ارباب رجوع و به نوعی توهین به این همه جوان بیکار و دارای تحصیلات دانشگاهی است که برای یافتن کاری هر یک راهی گوشه و کناری از میهن شده‌اند در حالی که فرصت های شغلی شهرستان خودشان در اختیار نیروهای غیر بومی قرار گرفته است
یکی از این ادارات که مبادرت به اشتغال افراد غیر بومی آن هم نه در پست‌هایی که تخصص و سواد آکادمیک بخواهد بلکه در مشاغلی که نمونه‌های بیکار بسیار زیادی از آن در نورآباد وجود دارد، پایگاه‌های اورژانس بین جاده ای شهرستان دلفان است
[1]
شهرستان دلفان دارای دو پایگاه اورژانس بین جاده ای است، یکی در برخوردار و دیگری در گشور، اینکه این تعداد پایگاه مناسب این شهرستان است یا نه خود شاهنامه دیگری می‌طلبد اما در اینجا چیزی که مطرح است این است که این دو پایگاه اورژانس بین جاده ای علاوه بر داشتن نیروهای متخصص، دارای 6 راننده شیفتی است که به صورت 10 روز در ماه مبادرت به کمک رسانی به در راه‌ماندگان می‌کنند
مطلبی که در اینجا عمق فاجعه را نشان می‌دهد غیر بومی بودن چهار نفر(آقایان ر-س، ع-ا، ع-س، ا-و) از این شش نفر است، یعنی حدود 70 درصد از اشتغال دراین دو مرکز را افراد غیر بومی به خود اختصاص داده است موردی که نمی‌توان هیچ مشابه‌ای را در کل کشور برای آن یافت
ذهن پویای مخاطبان دلفانی در پی کنکاش این مطلب است که مگر در شهرستان دلفان رانندگانی که بتوانند در این پایگاه های اورژانس به مردم خدمات رسانی کنند وجود ندارد
هستند ادارات دیگری که بیش از نیمی ازنیروهای کار آن، از آبدارچی گرفته تا معاون و … توسط افراد غیر بومی اشغال شده‌اند و دردناک‌تر اینکه بعضا این افراد غیر بومی که موقعیت فعلی خود را از دولت مردم نورآباد دارند چنان برخوردهای بد و زننده ای با ارباب رجوع دارند که انسان یک آن فکر می‌کند نکند ارباب رجوع غیربومی باشد و یا خدایی نکرده درخواست به دور از اخلاقی داشته است که مستوجب این برخورد باشد
در اینجا قصد بیکار شدن و یا نادیده گرفتن خدمات افراد غیربومی که زحمات زیادی برای نورآباد کشیده‌اند نیستیم و روی سخن ما با این عزیزان که خود از دوربودن از شهرشان در رنج و عذابند نمی‌باشد بلکه روی سخن با مسئولان عزیزی است که مسئول انتخاب و گزینش و نظارت بر اشتغال زایی در شهرستان هستند
به نظر می رسد که مسئولان ما، هنوز هم در خواب زمستانی هستند که نمی خواهند این همه مشکل و معضل موجود در شهرستان را ببینند
اگر خود همین مسئولان سرکی به ادارات سطح شهر بزنند متوجه می شوند که این رویه در تمام ادارات شهرستان دلفان به چشم می‌خورد و هیچ اداره‌ای نیست که حداقل 30 درصد از پرسنلش از افراد غیر بومی نباشد
انگار مسئولان کمر همت! و البته عهد بسته‌اند تا همچنان در پی سوخته شدن فرصت های شغلی شهرستان دلفان برای جوانان این شهرستان باشند و می خواهند با این کار خودشان گوشه دیگری از خدمت به مردم را به منصه ظهور بگذارند
در اینکه در زمینه اشتغال افراد غیربومی در شهرستان، همه تقصیر متوجه مسئولین است هیچ شکی نیست و این از آن مواردی است که مردم به طور جدی در رأس مطالبات خود از مسئولین شهری قرار داده اند
البته درصدی از تقصیر را هم باید متوجه رسانه ها دانست چرا که اگر شبکه افلاک (مرکز صدا و سیمای لر… ستان) به جای تهیه گزارش در مورد سد معبر در یکی از فرعی ترین خیابان های خرم آباد که در طول سال 10 نفر از آنجا رد نمی شود به اینگونه معضلات می پرداخت الان استان ماهم رتبه آخر بیکاری را به یدک نمی کشید
قضاوت در این زمینه بر عهده مخاطبان است و مطمئناً مخاطبان نمونه های بسیار بیشتری از این بی عدالتی ها را دیده اند ولی به خاطر عدم توجه مسئولین و رسانه ها از پیگیری آن صرف نظر کرده اند
—
