سلام دلفان – دلنوشته ی مهرداد اسکندری در رحلت جانسوز حاج شیخ علی آل کاظمی
من چشم از او چگونه توانم نگاه داشت که اول نظر به دیدن او دیده ورشدم
مرد اخلاق و مروت، ادیب فاضل، دانشمند قابل، خداشناس کامل، سیاستمدار منصف، عاشق انبیاء و اولیاء الهی، دین مدار خداترس، پرورش یافته ی مکتب سعادت بخش اهل بیت با کوله باری از توشه و آذوقه برای مجالست و موانست با خوبان کوی یار، چشمان پاکش را به روی عالم خاکی بست و به دیدار حق شتافت. زندگی سراسر درس آن مرد بزرگ نمادی بی بدیل از اخلاق و انسانیت برای همگان بود که امیدوارم به صورت مکتوب در اختیار نسل حاضر و آینده قرار گیرد.
همراهی و همگامی با نهضت خمینی کبیر، هماهنگی با سیاستهای رهبری فرزانه و گرانقدر، هم صدایی با مسولان عالی رتبه نظام ، حضور شجاعانه در جبهه های نبرد حق علیه باطل و ارائه مسیر به دلدادگان مکتب اولیاء و انبیاء الهی از طریق خطابه ها و مکاتبه ها از او چهره ای بی نظیر ساخته بود. او پرورش یافته مرجع عالیمقامی همچون حضرت آیت الله العظمی حاج شیخ فرج الله کاظمی (ره) بود که در عصر خود خدمات بی نظیری در بسط و گسترش احکام نورانی دین مبین اسلام ارائه نمود و با فتواهای بی باکانه در اوج خفقان و ظلم به ترویج دین اسلام و مبارزه با فساد و جور رژیم ستم شاهی پرداخت.
آری مراد و محبوبمان حاج شیخ علی آل کاظمی حقیقتا مصداق بارز انسان خداجوی متعالی بود که به خوبی در تسخیر دلهای مردم توفیق کسب کرده بود. وداع تاریخی ، بی نظیر و با شکوه مردم فهیم ، بزرگوار و ولایتمدار شهرستان دلفان به حق نمونه ماندگاری از ارتباط عاطفی با آن عالم ربانی بود.
در روز تشییع همه آمده بودند. کشاورزان، کارگران، بازاریان، روحانیون، دانشجویان، فرهنگیان، دانشگاهیان، مسئولین، کارمندان، جوانان، پیران، زنان و مردان وبالاخره همه کسانی که اطلاع داشتند در یک اجتماع واحد فارغ از فکر و ایده، اخلاق را بدرقه نمودند.
به عنوان یکی از ارادتمندان آن عالم عابد در مقابل این همه عظمت و بزرگی مردم شریف دلفان خاضعانه و خاشعانه سر تعظیم فرود می آوردم و برای دوام عزت و بزرگواریشان دعا می کنم.
