سلام دلفان – مرحوم علی آل کاظمی انسان بزرگی بود. انسان های بزرگ، انسان های بدون اندیشه ای نیستند و پس از ترک حیات، درباره ی آراء و اندیشه های آنان سخن ها گفته و نوشته خواهد شد. در این میان، امّا نکته مهمّ این است که این افکار و اندیشه ها همانگونه که بوده است، روایت شود نه آنگونه که ما می پسندیم یا دیگری می پسندد.
ضرورت این روشنگری و واکاوی افکار، در مورد عزیز تازه سفر کرده‌ی مردم دلفان، قدری بیشتر است. علّت- یا یکی از علل- آن است که جامعه دلفان، دیر زمانی نیست که صاحب رسانه شده است و بخش اعظم و یا بهتر است گفته شود تمامی عمر سیاسی مرحوم کاظمی در فضایی سپری شد که خبری از تبادل آراء و افکار و اعلام دیدگاه ها و ایده های افرد، در رسانه های جمعی نبود. لذا، طبیعتاً محصول چنین فضایی این می شود که تصورات صحیح، روشن و کاملی درباره افکار و اندیشه های افراد در چنین جامعه ای وجود نداشته باشد و درباره تفکرات افراد، هرکسی چیزی بگوید.
بنابراین با این نگاه که مرحوم آل کاظمی یکی از سرمایه های دیار دلفان محسوب می شود، ضروری است که حاصل تفکرات و اندیشه های او، همانگونه که بوده و بدون تحریف به جامعه معرفی شود. این اقدام، هم خدمتی است به جامعه دلفان، هم خدمتی به آن مرحوم.
اما بازنشر یک مصاحبه از زنده یاد آل کاظمی، که دقیقاً با همین نگاه صورت گرفته است، واکنش های متفاوتی به همراه داشته. درخصوص واکنش های مثبت این بازنشر، چیز خاصی نمی توان گفت، چون امری طبیعی است. امّا واکنش های بعضاً منفی و البته معدودی که صورت گرفته، قدری غیرطبیعی به نظر می رسد. بنابراین جا دارد در این خصوص قدری سخن بگوییم و شرح دهیم که قضیه چیست و ماجرای این بازنشر و واکنش های آن از چه قرار است.
ماجرا خیلی ساده است. اتفاقی در این مملکت رخ داده به نام «فتنه». این رخداد آنقدر خطرناک و خانمان سوز بوده که رهبر مملکت، آن را «کِشاننده ی مملکت به لبه پرتگاه» توصیف فرموده است. در خصوص این رخداد تلخ و منفی، جریانات سیاسی دلفان، متفق القول آن را مردود می شمارند و از آن اعلام برائت می جویند. حداقل این است که نگارنده تاکنون، اصلاح طلب یا اصولگرایی را در دلفان سراغ ندارد که اعلام کرده باشد حامی فتنه یا سران آن است. وجه دیگر قضیه این است که یکی از رسانه های شهرستان- سلام دلفان- نظر منفی مرحوم آل کاظمی را در خصوص آن اتفاق خانمان سوز و هولناک منتشر کرده است و نشان داده است که مرحوم آل کاظمی، درخصوص این اتفاق منفی، نظر منفی داشته اند. عمل این سایت، عملی مثبت برای آن مرحوم محسوب می شود. به عبارتی می توان گفت: «انتشار مواضع منفی یک فرد در خصوص واقعه ای منفی، یعنی اقدامی مثبت درخصوص آن فرد». به عنوان مثال: وقتی می گوییم فلانی بسیار اهل کار حسنه است، با این حرفمان اقدام مثبتی درخصوص آن فرد انجام داده ایم. همچنین وقتی می گوییم فلان فرد، اهل گناه نیست، در واقع نظر منفی او را درخصوص یک کار منفی به دیگران منتقل کرده ایم و کار ما، کاری مثبت درخصوص آن فرد است. فتنه نیز یک گناه است؛ گناهی کبیره. گناهی در مقیاس یک جامعه و در نسبت با حکومت نوپای اسلامی. بنابراین وقتی گفته می شود مرحوم آل کاظمی، از این گناه کبیره اعلام بیزاری و تنفر کرده است، ما باید ناراحت باشیم یا خوشحال؟ چرا باید درخصوص این اقدام رسانه های شهرستان، ابرو در هم کشید و ناراحت شد؟
تنها کسانی باید از این قضیه، خاطرشان مکدر شود که اولاً؛ خود حامی آن اتفاق منفی(فتنه) باشند، ثانیاً نیت کرده باشند که مرحوم کاظمی را نیز منتسب به فتنه قلمداد کنند و در میان مردم اینگونه القاء کنند که ایشان حامی فتنه بوده است! این یعنی خیانت در حق مرحوم آل کاظمی. همانطور که پیش تر نیز اشاره شد نگارنده، چنین فرد یا افرادی را در شهرستان سراغ ندارد که خدای ناکرده قصد چنین خیانتی را به مرحوم آل کاظمی داشته باشند و اتفاقاً تعجب و حیرتی که وجود دارد نیز دقیقاً به همین خاطر است.
زمزمه‌ی عجیب دیگری نیز که بعضاً شنیده می شود این است که بازنشر چنین مصاحبه ای، به همدلی و یکپارچگی مردم دلفان و عزادارن مرحوم آل کاظمی آسیب می زند! کسانی که به دنبال چنین القایی هستند، درواقع اینگونه فرض کرده اند که مردم دلفان، یکدست حامی فتنه هستند! و حال که مصاحبه ای درخصوص اعلام برائت آن مرحوم از فتنه منتشر شده، در بین آنها دودستگی و تفرقه ایجاد می شود! آیا این استدلال، خنده دار و توهین به مردم ولایتمدار دلفان نیست؟!
حال اینکه بازنشر این مصاحبه اتفاقاً در راستای اتحاد و همدلی مردم دلفان است؛ زیرا آنان متفق القول به فتنه حساسیت دارند و هیچ وقت آن را فراموش نخواهند کرد. به عبارتی، کسانی که به بازنشر چنین مصاحبه ای واکنش منفی نشان می دهند، آنان هستند که درخلاف جهت وحدت و همدلی مردم حرکت می کنند.
اما از عزیزانی که به بازنشر این مصاحبه واکنش منفی نشان داده اند، باید این سؤال را پرسید که اولا: چنانچه دوستدار مرحوم کاظمی هستید، چرا به جای تشکر از رسانه ها که با این اقدام، به مرحوم آل کاظمی خدمت کرده اند، آن ها را مورد سرزنش قرار می دهید؟
ثانیاً: علّت مخالفت با بازنشر چنین مصاحبه ای چیست و برای مردم دلفان به طور واضح و شفاف توضیح داده شود که ناراحتی آنان دقیقاً از چه چیزی است؟
پی نوشت: نگارنده که خود روزگاری توفیق همکاری با عزیزان رسانه ای شهرستان را داشته- و اکنون این توفیق را ندارد- وظیفه خود دانسته که در دفاع از حقانیت رسالت این عزیزان در معرفی افکار مرحوم آل کاظمی، این سطور را به نگارش درآورد. امید که جانب انصاف و صداقت رعایت شده باشد.
احد شیرزاد
