در مراکز پرورش روباه صد‌ها روباه در کنار هم و در قفس‌های تنگ نگهداری می‌شوند؛ کار‌شناسان محیط زیست معتقداند کنار هم نگه داشتن روباه‌ها بیشترین آسیب را به این حیوانات وارد می‌کند چرا که روباه‌ها با بو ارتباط برقرار کرده و از ترشحات غده و علائم ادراری برای پیغام دادن مبنی بر اشغال یک قلمرو استفاده می‌کنند. در این قفس‌ها آن مجبور هستند تا در بالا یا نزدیک به مدفوع ردیف همتایانشان که روی هم قرار می‌گیرند، زندگی کنند.
بعد از موافقت خریداران با قیمت، پرورش دهندگان، روباه را از قفس درآورده و در ابتدا آن‌ها را با سر محکم به زمین می‌کوبند؛ این کار به منظور بی‌حس کردن حیوان انجام می‌گیرد. فروشندگان پوست روباه برای آنکه آسیبی به پوست روباه نرسد معمولا از ضربات محکم و فشردن گلو برای کشتن حیوان استفاده می‌کنند.
این روش شکنجه بار برای کندن پوست روباه در بسیاری مواقع با کندن پوست در حالی که حیوان هنوز زنده است به پایان می‌رسد.
[1]
[2]
[3]
[4]
[5]
[6]
[7]
[8]
[9]
[10]
[11]
[12]
[13]
[14]
[15]منبع: رویترز
