همّت نوری؛ عضو شورای فرهنگ عمومی:
نهاد روحانیت تشیع یکی از نهادهای جامعه اسلامی، شیعی پس از دوران غیبت تا امروز در هدایت و سعادت جامعه بوده است. این نهاد همواره با اقتدار و صلابت تمام نقش خود را در تفسیر دین و قرآن و هدایت جامعه ایفا کرده و 1200 سال است در کنار مردم مسلمان برای سعادت و احقاق حقوق آنها تلاش می کند. پس سخنان آن ها حجّت بوده و همواره مورد وثوق و اعتماد و اکرام شایسته مردم و جامعه قرار داشته اند.
آنان حافظان دین و شریعت و پاسداران حرمت و عرض و آبروی آحاد جامعه اسلامی بوده و به همین خاطر ملجأ و مأمن مردم قرار گرفته اند.
این وظیفه خطیر باعث گردید تا مردم در شدائد چشم به چشم آن ها دوخته و در هنگامه ها سخنان آن ها را با جان و دل شنوده اند و همیشه به آن ها امید داشته اند.
مبارزات ضد استعماری و ضد استبدادی روحانیت تشیع از شکل گیری این نهاد عظیم تا امروز بخصوص در دو قرن اخیر مهمّ ترین بخش تاریخ مبارزات حق طلبانه این نهاد بزرگ اسلامی است.
بررسی تاریخ روحانیت تشیع به روشنی نشان می دهد که مردم به جز حق طلبی هیچ انتظار دیگری از آن ها نداشته اند و آن ها نیز جان خود را در راه احقاق حق و احیای دین نهاده اند.
مگر غیر از این است که حق از اسامی و صفات باریتعالی جل جلاله و حرکت در راستای آن، حرکت در مسیر الی الله است.
شکل گیری نهاد امامت جمعه پس از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی تداوم همان رابطه امام و مردم است. پس از رهبری عظیم و فرزانه انقلاب که نیابت عامه امام معصوم است عالی ترین نهادهای دینی و اجتماعی همانا نهاد امامت جمعه و جماعت است. بدون تردید جایگاه نمازجمعه جایگاه امامت و ولایت است و امام جمعه هر شهر نقش هدایت گری افکار و سلیقه های مختلف را بر عهده دارد.
امام جمعه هر شهر:
الف) رئیس ستاد احیای امر به معروف و نهی از منکر
ب) ریاست شورای فرهنگ عمومی
ج) ریاست شورای امور مساجد است.
اگرچه امام جمعه یک شخصیت دینی و مذهبی است امّا نهاد امامت جمعه یک نهاد سیاسی نیز هست. امام جمعه دارای یک شخصیت حقیقی است امّا نمی توان از شخصیت حقوقی او به عنوان عالی ترین نهاد سیاسی- مذهبی شهر و شهرستان غافل بود.
ماهیّت دینی و حقوقی این جایگاه، حقّ توجه عمیق به مسائل سیاسی-اجتماعی در همه حیطه ها تا جایی که قانون اجازه می دهد را می دهد.
بی اطلاعی برخی ها از اهمیّت این جایگاه باعث قضاوت ها و برداشت های نابجا و نادرست خواهد شد. اگر تنها وظیفه مهمّ امر به معروف و نهی از منکر را از وظایف نهاد امامت جمعه بدانیم بی گمان این وظیفه مهمّ ما را به اهمیّت این جایگاه رفیع رهنمون خواهد شد، زیرا امر به معروف و نهی از منکر از ارکان اساسی دین و از مسائل بسیار مهمّ سیاسی- اجتماعی در جامعه اسلامی است. و به همین مناسبت حقّ ورود به همه مسائل اجتماعی جامعه را تا حدودی که قانون و شریعت اجازه می دهد را خواهد داشت و بدون شک ماهیّت دینی امامت جمعه حقّ ورود به مسائل غیرقانونی را نمی دهد چون او عالِم دین است.
بنابراین نمازجمعه امری سیاسی،دینی و امام جمعه نماینده قدرت جامعه اسلامی است. او حقّ دارد از حقوق مردم در چارچوب قانون اساسی و قوانین عام آن دفاع کند. او حاکم شرع است، به فقه و حقوق اسلامی اشراف دارد، بنابراین خارج از حدود و قیود اسلامی سخن نمی گوید.
او همانطوری که حق دارد و می تواند درباره مسائل جامعه اسلامی سخن بگوید حقّ دارد از حقوق مردم دفاع کند و این حقّ را قانون به او داده است. پس تخریب و تضعیف نابجا و ناروای او کاری غیراخلاقی و غیرقانونی است.
مگر او چه گفته است؟
غیر از این است که گروهی از شهروندان جامعه اسلامی به عنوان کاندیدای انتخابات به او مراجعه کرده و از به عنوان نماینده جامعه اسلامی تقاضای رسیدگی و دادخواهی کرده اند؟!
آیا او نباید به سخنان این افراد را که از وقت و مال خود برای شرکت در یک حماسه سیاسی هزینه کرده و باعث شور و نشاط در جامعه اسلامی شده اند با کلماتی سنجیده، اخلاقی و قانونی دفاع کند؟!
آیا او در جایگاهی نیست که از حقّ مردم دفاع کند؟!
درست است که همه دوستدار حقّ هستیم امّا اجرای حقّ باعث ایجاد عدالت می شود نه دوستداری حقّ!
چرا دفاع از حقوق گروهی که هیچ تریبونی برای دفاع از حقوق و خواسته خود که قانونی و مسالمت جویانه و محترمانه است گناهی نابخشودنی است؟
امام جمعه، شخصی از توده مردم دلفان، از جنس خود مردم است. او سیّدی بزرگوار از سلاله اهلبیت(سلام الله علیها) و متخلق به اخلاق الله است. او از تبار کسانی است که به تقوا و دین مقید بوده و از حق النّاس ترس و واهمه داشته اند. پس هم جایگاه و هم شخصیّت او حتّی اگر امام جمعه هم نباشد این حقّ را به او می دهد که از حقوق مردم دفاع کند.
از طرفی دیگر سخنان امام جمعه محترم، انتقاد از شخص یا اشخاص خاصی نبوده که باعث ملال و رنجش خاطر کسی شود. سخنان ایشان در روز جمعه سوم تیرماه دفاع از حقوق افرادی است که به او مراجعه کرده اند و از او تقاضای خیرخواهانه داشته اند.
پس سخن ها را خوب بشنویم
جایگاه ها را خوب بشناسیم تا ناحقّ نگوییم
و به انتقادات سازنده و خیرخواهانه کسی که از خود ما و دلسوز ماست خداپسندانه نگاه کنیم تا خدایی ناکرده این فرصت بزرگ و عنایت الهی را که سیدی از میان ما و برای ما برگزیده است را از دست ندهیم.
