ماه رمضان مبارك است؛ براي اينكه نزول وحي در او شده است يا به عبارت ديگر، معنويت رسول خدا وحي را نازل كرده است و ماه شعبان معظم است؛ براي اينكه ماه ادامه همان معنويات ماه رمضان است. اين ماه مبارك رمضان جلوه ليله القدر است كه تمام حقايق و معاني در او جمع است و ماه شعبان، ماه امامان است كه ادامه همان است.
در ماه مبارك رمضان، مقام رسول اكرم- صلي اللَّه عليه و آله و سلم- به ولايت كلي الهي بالاصاله تمام بركات را در اين جهان بسط داده است و ماه شعبان كه ماه امامان است؛ به بركت ولايت مطلقه، به تبع رسول اللَّه همان معاني را ادامه ميدهد.
پس ماه رمضان ماهي است كه تمام پردهها را دريده است و وارد شده است جبرئيل امين بر رسول خدا و به عبارت ديگر، وارد كرده است پيغمبر اكرم جبرئيل امين را در دنيا، و ماه شعبان ماه ولايت است و همه اين معاني را ادامه ميدهد.
ماه رمضان مبارك است كه قرآن بر او وارد شده است و ماه شعبان مبارك است كه ادعيه ائمه- عليهم السلام- در او وارد شده است. ماه مبارك رمضان (است) كه قرآن را وارد كرده است.
قرآن مشتمل بر تمام معارف است و تمام ما يحتاج بشر است و ماه شعبان، كه ماه امامان است، ادامه همان حقيقت است و همان معاني در تمام دورهها. آن چيزي كه در قرآن به طور اسرار است، در ادعيه ائمه ما به طور اسرار است.
* از بيانات امام خميني (ره) در جمع گروهي از مسوولان نظام (۲۵ فروردين ۱۳۶۶)
