صفایی‌فراهانی: نظام برای مبارزه با فساد اراده ندارد!
به گزارش سلام دلفان، محسن صفایی‌فراهانی، از اعضای حزب منحلّه مشارکت و از دستگیرشدگان فتنه سال ۸۸، به تازگی در بخشی از یک مصاحبه با خبرگزاری ایلنا و در پاسخ به این سؤال که «با توجه به واقعیات اقتصاد سیاسی ایران، به نظر شما آیا اراده‌ای جدی برای مبارزه با فساد وجود دارد؟» اظهار کرده است:
«خیر، به نظر من کشور زمانی می‌تواند در مسیر توسعه گام بردارد و با فساد مبارزه کند که بردارهای ارکان حاکمیت به یک سو حرکت کنند یعنی همگی استراتژی توسعه را پذیرفته باشند و حرکت بردارها همسو با آن باشند. هر سه قوه می توانند استقلال داخلی داشته باشند اما خارج از استراتژی مشخص شده حرکت نکنند. باید ارکان حاکمیت نسبت به آن استراتژی احساس همدلی و همکاری کنند. به طور مثال صادرات یکی از محورهای استراتژی توسعه می‌شود، اما از یک طرف می بینید در برخی تریبون‌ها به سرمایه گذار حمله می‌شود. با وجود این تناقض‌ها به جایی نمی‌رسیم.»
*پروژه «مفسدنمایی از نظام اسلامی» پیش از این بارها و بارها مورد هشدار خواص کشور قرار گرفته است.
چهره‌هایی همچون حجت‌الاسلام حیدر مصلحی، وزیر سابق اطلاعات و حمیدرضا مقدم‌فر از مقامات سپاه پاسداران در این رابطه هشدارهای مؤکدی را مطرح کرده‌اند.
جریان سیاسی خاص از سال ۸۸ به این سو تلاش کرده است تا برای پیشبرد طرحی با مزاج «فتنه و ناآرامی اقتصادی» از مسئله فساد نیز بعنوان یک عضو مقوّم و کاتالیزور ایجاد فتنه استفاده کند.
این در حالی است که مسئله فساد و شعوب مختلف آن، امری نفسانی است و در تمام ازمنه، همه نظامات حکومتی در سرتاسر تاریخ و حتی در حکومت امام معصوم نیز وجود داشته و خواهد داشت.
مثلاً می‌توان به بروز فساد مالی برخی کارگزاران در دوران حکومت امام مجتبی(ع) و حتی به فساد کارگزار مالی حضرت امام کاظم(ع) که مورد نفرین حضرت رضا(ع) نیز قرار گرفته اشاره کرد.
اما در این میان نکته مهم آنست که یک نظام سیاسی و حکومتی بایسته و یا اسلامی، به شرطی مفسد و فسادپذیر محسوب می‌شود که با فسادهای کوچک و بزرگی که طبیعتا رخ می‌دهد مبارزه نکند، آنها را بپذیرد و به مداهنه و مماشات با فساد مشغول شود…
این نکته‌ایست که متأسفانه جماعت مفسدنما یا مدعی وجود فساد گسترده در ایران اسلامی! هرگز به آن اشاره نمی‌کنند.
چه اینکه نظامی اسلامی با ورود خرد کننده به پرونده‌های فسادی همچون فساد ۱۲۳ میلیاردی در ابتدای دهه ۷۰، پرونده فساد مالی در شهرداری تهران در نیمه دوم دهه ۷۰، ماجرای شهرام جزایری، پرونده فساد ۳ هزار میلیاردی و قضایایی دیگری مثل بابک زنجانی و… نشان داده است که هیچ عزمی برای مماشات با فساد ندارد و عوامل آنها را به دست محکمه عدالت اسلامی می‌سپارد.
اما متأسفانه برخی چهره‌های جریان سیاسی خاص هیچگاه به این واقعیت‌ها اشاره نمی‌کنند و یا سعی در سیاه‌نمایی از اوضاع و بی‌اراده جلوه دادن نظام برای مبارزه با فساد دارند.
گفتنیست، مقام معظم رهبری ۱۴ سال قبل با پیش‌بینی پروژه شوم مفسدنمایی از نظام اسلامی، طی سخنانی در دیدار با مسئولان وزارت آموزش و پرورش فرمودند:
«به مسئولان نظام حُسن ظن داشته باشید. ما گفتیم با فساد مبارزه میکنیم – این یک نقطه روشن در نظام است – اما عدّه‌ای میخواهند این را به نقطه تاریک تبدیل کنند و بگویند فساد همه جا را گرفته است. نه آقا! فساد همه جا را نگرفته است. باید با فسادِ کم هم – هر جا بود – مبارزه کرد. ممکن است روزنامه‌ای بردارد یک مورد فساد را درشت کند؛ مگر همه جا فساد هست؟ فساد در گوشه‌هایی وجود دارد. انسانها لغزش دارند و دچار گناه میشوند؛ باید با این گناه مبارزه کرد. ما وقتی گناهکاریم که با فساد – ولو کمِ آن – مبارزه نکنیم؛ چون گسترش پیدا خواهد کرد. مبارزه با فساد لازم است؛ اما ناامید کردن مردم که بگوییم فساد همه جا را گرفته، یک خطای واضح و ناشی از نادانی و فریب‌خوردگىِ کسانی است که آدم میداند خودشان آدمهای مغرضی نیستند؛ مغرضان که جای خود دارند»
در اشاره به اظهارات صفایی‌فراهانی، این توضیح نیز ضروریست که سایت معارض «دویچه‌وله» بخش‌هایی از مصاحبه صفایی فراهانی را پوشش داده و برای آن از این لید استفاده کرده است:
یک چهره سرشناس اصلاح‌طلب، قانون‌گریزی مسئولان را از معضلات ساختاری جمهوری اسلامی توصیف کرد. او می‌گوید در ۳۸ سال گذشته به حقوق مردم توجه نشده است!
منبع:مشرق
