آیا می توان بر بحران محرومیت دلفان غالب شد؟

سلام دلفان؛

آیا می توان بر بحران محرومیت دلفان غالب شد؟

این سئول سالهاست ذهن مردم ، دلسوزان ، خصوصا جوانان وتحصیلکردگان منطقه مارا مشغول نموده وعمیق تر شدن ان هرسال نسبت به سال قبل شرایطی را بوجود اورده که امروز می توان به ان از منظر یک فاجعه که ریشه تمام مشکلات موجود است نگاه کرد.
به نظر می رسد تا موضوع توسعه همه جانبه شهرستان را به یک فرهنگ ومطالبه عمومی تبدیل نکنیم ،وضعیت نه تنها بهتر نخواهد شد بلکه همانگونه که درسالیان گذشته اتفاق افتاده دراینده بدتر هم خواهد شد.
این محرومیت به شرایطی رسیده که نه از دست نماینده منتخب با هر شعاروتوانی وسرعتی، کاری ساخته است ونه از مدیریت فوق تخصص جناحی وباندی !

اما با تمام این اوضاع واحوال به نظر من عبور از بحران فوق هم شدنی وهم دور از دست رس نمی باشد، منتها راه وروشی دارد که باید مورد توجه وبراساس ان این مسیر سنگلاخی را هموارنمود
.
البته با لحاظ شدن شهرستان دلفان بعنوان یکی از ده شهر محروم کشور زمینه بسیار مساعدی را برای همه مردم ومسئولین فراهم نموده تا با استفاده منطقی ودرست از ان بهره لازم را برده وزمینه خیزهای بلند توسعه همه جانبه وپایدار را بوجود اوریم.برای نیل به این هدف بزرگ وگرانبهاباید کارهای زیر انحام گیرد.

یک:

بستر سازی لازم درسطح شهروروستا ها درقالب طرح جامعه پیشرفت وتوسعه همه جانبه درقالب چند برنامه مثلا چهار ساله، که در گیرنده طرحهای کوتاه مدت، میان مدت، وبلند مدت باشد.
انچه که نماینده محترم می تواند دراین زمینه انجام دهد تشکیل کار گروهی متشکل از بدنه کارشناسی اداری وبخش دانشگاهی سیت ، این کارگروه وظیفه داشته باشد استراتژی بیست سال اینده شهرستان را درتمام ابعاد از صفر تا صد (ظرف مدت زمانی مشخص مثلا سه تا شش ماه) تدوین ومجموعه طرحها ونیازمندیهای را درقالب یک کتابچه تکثیر وانرا دراختیار مردم و مسئولین قرار دهند تا با طرح چشم انداز مورد نظر اشنایی یافته وبراساس ان از نمایندگان ومسئولین خود مطالبه نمایند.

دوم:

انچه که باید درقالب این طرحها گنجانده شود ،شامل
چندین طرح کلان که بودجه ان از دولت، یا بنگاههای بزرگ اقتصادی نظیر بنیاد مستضعفان، یا استان قدی رضوی و…. مجری ومالک ان باشند، زیرا با توجه به همه پارامترهای اقتصادی هیچ سرمایه گذار خصوصی نمی خواهد بودجه هنگفت خود را درجاییکه هیچ چشم انداز ی برای بازار مصرف ان نمی بیند هزینه کند. ولی این بنگاهها وسیستم گسترده انها چون دست رسی مناسب به بازار مصرف را دارند درهر نقطه ای میتوانند سرمایه گذاری نمایند. که هم اکنون حضور سه نهاد اقصادی کلان درمنطقه بسیارامید بخش است.

دراین چشم انداز یکی از الویتها باید گسترش شبکه حمل ونقل باشد، که مهمترین ان اتوبان شمال جنوب که از پل ذال به سمت الشتر ،دلفان، هرسین، کرمانشاه. وکردستان ،ودرنهایت به ارومیه وصل میشود،این کریدور،دست رسی به مرزههای عراق وترکیه را برای رونق بخشیدن بخس صادرات مهیا میکند.
تدوبن طرح راه اهن خرم اباد الشتر، نوراباد، هرسین وکرمانشاه، برای دس رسی به سیستم ریلی بین المللی

_دربخش هوایی باتوجه به فرودگاه بین المللی کرمانشاه این زمینه خود بخود مهیا می باشد.

__ همانطوریکه اشاره شد دراین طرح تدوین چندین کارخانه بزرگ ( هم اکنون طرحهای ان هم درادارات کل استا موجود است ) تا پایداربودن توسعه در منطقه تضمین، وسرمایه گذاران بخش خصوصی به واسطه حضور بخش نیرومند اقتصادی کشور رغبت وانگیزه حضوروسرمایه گذاری را بیابند.

دوم_ بسیج شوراههای روستایی برای کمک وتدوین طرحهای متناسب با روستای مربوطه ودرراستای همان چشم انداز بلند مدت، این امر وضعیت شوراههارا از حالت فعلی که منجربه دو یا چند قطبی کردن روستاهها وبیهوده کاری انان گردیده خارج ومسیر وحدت همکاری و توسعه وابادانی را درپیش خواهند گرفت
مثلا تاسیس یک شرکت بزرگ برای یکپارچه سازی اراضی وتشکیل شرکت های اقماری در روستاها
ا (این طرح سالهاست به جهاد کشاورزی ابلاغ ولی به دلیل عدم اجرا یا استقبال مردم هیچ پیشرفت محسوسی درتعغیر نوع کشاوزری بوجود نیاورده)

دامنه اجرای طرحهای کشاورزی ودامپروری فراوان است منتها مدیریت متمرکز وجود ندارد. مردم هرمنطقه بهتراز هرکارشناسی راه پیشرفت خودرا میدانند ، اما مساعدت وهمکاری وسرمایه لازم را ندارند.
سوم

مجموعه طرحهای تدوین شده با هماهنگی نماینده متنخب درمدیریت شهرستان تصویب وبعنوان مطالبه مردمی علاوه بر روند جاری ادارات دردستور کار انان قرارگیرد، البته طبیعی است که مسئولین ادارات با کمک مدیریت شهرستان وپشتیبانی نماینده منتخب طرحهای مورد نظر را به تصویب استانی رسانده، وبعداز این مرحله چانه زنی کشوری اغاز تا دربرنامه کلان توسعه وبرنامه های سالانه استانی گنجانده شوند. حسن این کار این است مدیران
لایق وخدمتگذار کاملا مشخص ودر صورت لزوم جابجایی ها منطقی صورت میگیرد ومدیران هم میدانند ازکجا باید شروع ومسیرشان چگونه باید باشد ،امنیت شغلی هم پایدار خواهد شد.
‌
وقتی که ما توانستیم مجموعه نیازها وزمینه های توسعه را تدوین وانرا دراختیار مردم ومسئولین استانی

وکشوری قرار دادیم بستر مناسب وشرایط لازم برای یک خیز بلند فراهم گردیده و درچنین شرایطی رغبت سرمایه گذاران مهم برای اجرای صنایع کوچک وبزرگ بسیار بیشتر خواهد شد
‌

دراین شرایط هم مردم میدانند چه میخواهند ، هم مسئولین میدانند چکار باید بکنند، و طبیعی است انتخابات ما هدفمند شده وکسانیکه توانایی اجرای این خواست عمومی را دارند دررقابتها وارد عرصه میگردنند ومردم هم از بین انها توانمند ترین را انتخاب خواهند نمود ،شعار وفعالیت کاندیداها هدفمند ودرمسیر توسعه قرارمی گیرد ،مردم میدانند مدیران ونماینده وشوراههای شهروروستا اوضا را چگونه ودرچه شرایطی تحویل گرفته اند ونتیجه عملکردشان چگونه بوده است ،شیوه سنتی فعلی جای خود را به نگرش مدرن وقابل. محاسبه خواهد داد.

امروز متاسفم وقتی که میبینم به جای تدوین طرحهای گردشگری در کنار سد معشوره ، یا سد تاج امیر، یا اب گرمه، خود ومردم را درگیر جنگ روانی کرده ایم که مثلا چرا اسم سد گاوشمار یا …نیست
یا فریاد بزنیم اب گرمه جز پیکر ماست ،تا زمانیکه ما زمینه استفاده بهینه را از ان فراهم نیاوریم اینگونه شعارها نه تنها مفید نیست بلکه زمینه سرمایه گذاری دیگران درانجا که میتواند برای ما هم مفید باشد را از بین میبریم.البته این تعصبات دوستان بسیار قابل تقدیر است .ومحترم .

درشرایطی که جامعه ما هرروز فقیرترمیشود،ودرزمینه های مختلف درگیر این بحران گشته ایم به جای همفکری برای رفع ان انگشت اتهام را به سوی همدیگر دراز وخود را درگیر مجادلات بیهوده واعصاب خورد کن نموده ایم درحالیکه فرصت های فرا رو یکی پس از دیگری از دست میرود .
دراین زمینه بحث ها زیاد است که امیدوارم باب گفتگو دربین اندیشمندان ، وصاحب نظران وکارشناسان محترم ودر تالار های مجازی باز تا دریک گفتمان اساسی زمینه این تحول مهم به فضل الهی فراهم شود.

والسلام

علی محمد نظری