پروژه نامیمون و مصادره حق مسلم سلسله و دلفان

چند روزیست که در فضای مجازی کمپین هایی راه اندازی شده که زمان و زمین را بهم میدوزند تا به قول خودشان با جمع آوری امضاء بیشتر صاحب سهمیه نماینده افزایشی به استان لرستان باشند. در این میان کمپینی به نام کمپین چند صد هزار نفری در مرکز استان لرستان که نشان از نگرش غیر واقع بینانه داشته و اظهار نظر مقامات و حمایت های متعصبانه برخی روشنفکران از آن بیشتر خودنمایی کرده و با قلم زنی از جان و دل سعی در مشروعیت سازی برای این پروژه نامیمون دارند. در این میان ذکر چند نکته ضروریست
۱. توسعه نامتوازن و نامتعادل در ایران و خصوصا لرستان مسائلی را بوجود آورده که ذکر آنها در این مجال مقدور نیست.

اما اختصاص نماینده جدید نقش مهمی در تشدید یا تضعیف توسعه نامتوازن استان دارد. بهتر است که روشنفکران و همه مسئولینی که دغدغه توسعه متوازن استان را دارند به این نکته ظریف و با اهمیت توجه داشته باشند که لرستان فقط خرم آباد نیست. لرستان شامل شهرها و بخش های دیگری بجز خرم آباد هست که از فقر و بیکاری رنج میبرند.
۲. نتایج تحقیقات دانشگاهی نشان میدهد که بزرگترین تهدید همزیستی فرهنگی اقوام خصوصا در لرستان احساس محرومیت ناشی از توسعه ناعادلانه و نامتوازن است. شایسته است که مسئولین محترم و روشنفکران و فعالان فرهنگی و سیاسی در صدد تشدید احساس محرومیت و بسترساز تضعیف همزیستی فرهنگی نباشند که گناهی نابخشودنی است‌.
۳. همگان نیک میدانند و همانطوریکه نماینده محترم سلسله و دلفان بیان نموده اند راه سومی وجود ندارد. دو انتخاب بیشتر و بهتر وجود ندارد و آن هم این است که حوزه انتخابیه سلسله و دلفان با افزایش این نماینده از هم جدا و سلسله بصورت مستقل و یا با الحاق به خرم آباد صاحب این کرسی خواهد شد. مگر اینکه با اعمال نفوذ و حق کشی بخواهند طریق دیگری برگزینند که آن راه و مسیر ناصواب است. و با این اقدام غیر کارشناسانه و غیر متعهدانه سعی در شکل دادن به نوعی توسعه هستند که به قول خودشان ما در شهر – اقمار باشد. مدلی که بدترین نوع توسعه بوده و در این مدل تجویزی سعی دارند که خرم آباد ما در شهری شود توسعه یافته با اقماری توسعه نیافته.
البته تلاشگران این وضعیت متوجه خطرات مبتلا به این مدل توسعه نیستند. در محرومیت نگه داشتن سایر بخش ها و مناطق لرستان به نفع هیچ کسی نیست.
۴. حافظه تاریخی مردم نجیب استان لرستان خاطرات تلخ اشتراکی بودن حوزه انتخاباتی سلسله و دلفان را به یاد دارد. جدا شدن این دو حوزه پایان میمونیست بر حل منازعات و مناقشاتی که مسبوق به سابقه می باشد.

بنابراین مسئولین تصمیم گیر و نهادهای تاثیر گذار نبایستی تسلیم جوسازی های رسانه ای شوند و حق مسلم و قطعی شده حوزه انتخاباتی سلسله و دلفان را به سایر حوزه ها ببخشند.
۵. نکته پایانی توصیه به نمایندگان محترمیست که با اظهار نظر غیر مسئولانه سعی در حق کشی و اجحاف بر مناطق محرومی مثل سلسله و دلفان دارند. و آن اینکه به جای تلاش برای این حق کشی بهتر است که به فکر برنامه ریزی برای حوزه انتخابی خویش بوده که خیلی زود دیر میشود. و مردم هرگونه اقدام در این زمینه را فراموش نخواهند کرد. اگر می خواهید مرکز استان را توسعه بیشتری دهید راه های دیگری وجود دارد که از مسیر حق کشی و حق خوری سایر مناطق نمیگذرد.
در نهایت ذکر این نکته ضروریست که تلاش برای جلوگیری از این پروژه نامیمون و مصادره حق مسلم سلسله و دلفان وظیفه همه رسانه ها و فعالان سیاسی و فرهنگی است که دغدغه توسعه و حل مسایل و کاهش آسیب های اجتماعی را دارند.