تبرک جستن به پرچم امام رضا(ع) موجب چه چیزی می شود ؟

یادداشت : استاد دانشگاه سامان نعمتی 

به گزارش سلام دلفان به نقل از انفطار: در  سال‌های اخیر حرکت‌های شایسته‌ای در جهت تعمیق و گسترش فرهنگ اهل بیت(ع) در کشور آغاز شده است که برای نمونه می‌توان ورود پرچم امام رضا(ع) در شهرهای مختلف و حرکت ضریح مبارک سید الشهدا(ع) در مسیر انتقال به کربلا را نام برد. اما به موازات این رویدادهای مبارک عده‌ای با ایجاد شبهاتی در ذهن مردم سعی دارند چنان القاء کنند که تبرک جستن به ضریح و پرچم ائمه(ع) و استقبال از آنان مصداق شرک و بت‌پرستی است! لذا در جواب به این شبهه به بیان چند نکته می‌پردازیم:

۱-  در همه جای دنیا، مردم پرچم کشور خود را می‌بوسند و به آن احترام می‌گذارند، آیا هدف آنان از این کار ابراز علاقه به یک تکه پارچه بی‌ارزش است؟!  مطمئنا هدف آنها احترام به استقلال کشورشان است که مصداق حب الوطن می‌باشد. چرا کسی احترام به وطن و آب و خاک را شرک نمی‌داند؟ زیرا این تکه پارچه ارزش خود را از منتسب بودن به کشورشان کسب کرده است. بی‌شک احترام به پرچم امام رضا(ع) به دلیل منسب بودن به آن حضرت می‌باشد که خود وسیله‌ای است برای ابراز ارادت و محبت به صاحب این پرچم.

۲-    تبرک جستن به منسوبین به اولیای الهی ریشه قرآنی دارد. خداوند در آیه ۹۶ سوره یوسف می‌فرماید که یعقوب نبی بواسطه گذاشتن پیراهن یوسف بر چشمان خود بینا شد. شکى نیست که پیراهن یوسف، از جهت موّاد و شکل ظاهری و طبیعی، با پیراهن‌‌‏هاى دیگر فرقى نداشت، ولى خواست خدا آن بود که فیض الهى از این راه به بنده‌‏‌اش یعقوب (ع) برسد. نکته جالب این است که خداوند متعال، اسباب بینایی پیامبر خود را تبرک پیراهن یوسف قرار داد در حالی که می‌توانست بدون واسطه پیراهن نیز چشمان یعقوب نبی را شفا بخشد. مطمئنا این گفته خداوند دلیل غیر قابل انکاری در رد شبهه‌ی شرک و بت پرستی خواندن تبرک جستن به پرچم امام رضا(ع) است زیرا اگر آن پیراهن منسوب به حضرت یوسف بود این پرچم نیز منسوب به حجت خدا بر روی زمین است.

3-  مردمی که به استقبال پرچم مبارک امام رضا(ع) آمده بودند همگی زیر لب نام امام رضا(ع) را زمزمه می‌کردند و از آن حضرت طلب شفاعت در پیشگاه خداوند داشتند نه پرچم! در واقع پرچم واسطه‌ای بود که مردم را به امامشان متصل کرده بود نه اینکه خود پرچم غایت آنان باشد. هنگامى که انسان‌ها، ائمه را به شفاعت بر درگاه خدا، براى آمرزش گناهان و حلّ مشکلات دینى و دنیوى خود مى‏‌‌طلبند، ناگزیرند براى برقرار ساختن رابطه معنوى با آنان، تا آنجا که در توان دارند از گناهان فاصله بگیرند و به سراغ نیکى و پاکى بروند که این خود دلیلی‌ست بر تقرب الهی که به واسطه منسوبین به ائمه پدید می‌آید.

۴-  فطرت انسان به گونه‌ای‌ست که محبوب و معشوق خود را دوست دارد و برایش ارزش قائل است. همچنین آثار معشوق از منظر عاشق، دوست‌ داشتنی و با ارزش است و او را به یاد معشوقش می‌‌اندازد. معمولا بیشتر انسان‌‌ها، محبت و عشق را تجربه کرده‌‌اند و می‌دانند که عاشق، آثار محبوبش را هم می‌پسندد و دوست دارد .ما اگر عشق را چشیدیم، می‌‌‌فهمیم کسی که به پرچم امام رضا(ع) بوسه می‌زند و آن را تبرک می‌‌کند، در حقیقت عشقش را برای معشوق خود صرف کرده نه یک تکه پارچه . . .