خبرگزاری تسنیم: پیشنهادهایی که از جانب غربیها در ازای گامهای اعتماد ساز جمهوری اسلامی مطرح میشود، هیچ گرهی از کار ملت ایران باز نخواهد کرد.
اینجا بازار شایعات داغ داغ است. از آمدن فابیوس و کری گرفته تا شایعه آمدن نخست وزیر رژیم صهیونیستی که نه تأیید میشود و نه تکذیب!
ظواهر امر که بسیاری از آن ساخته ذهن خبرنگاران و منابع غربی است، دستیابی به یک توافق مهم هستهای را قریب الوقوعتر از هر زمان دیگری نشان میدهد. اخباری که از آمدن جان کری، لورن فابیوس، گیدو وستروله و ویلیام هیگ به ژنو هم حکایت دارد، این سناریو را بیش از هر زمان دیگری به ذهن متبادر میسازد.
هر چند که وقتی وزیر خارجه آمریکا سر راه سفر به سوئیس سری هم به سرزمینهای اشغال میزند و با نخست وزیر رژیم صهیونیستی دیدار میکند و از او رخصت میگیرد، کمتر کسی میتواند به تأمین منافع جمهوری اسلامی، در پنجمین ژنو خوش بین باشد.
اما حتی اگر توافقی هم در کار باشد هنوز جزئیاتی از آن منتشر نشده و ما امیدواریم همه چیز مانند ژنو4 محرمانه نماند و اینجا بتوانیم اخبار راضی کنندهای برای مخاطبانمان تهیه و منتشر کنیم.
گمانهزنیها در مورد مراحل توافق ایران و غرب چیز جدیدی نیست. اینجا با خبرنگاران و منابغ غربی که صحبت میکنیم، مدعی هستند که ایران سطح غنی سازی را کاهش خواهد داد و آن را به 5 یا 3.5 خواهد رساند.
این در حالی است که دکتر عراقچی، مذاکره کنند ارشد کشورمان هم روز گذشته در پاسخ به سوال تسنیم بر این موضوع تأکید کرده بود که ایران به هیچ وجه غنی سازی را متوقف نخواهد کرد. با این حال به نظر میرسد که جمهوری اسلامی حاضر است درباره سطح غنی سازی و نه تعلیق آن، مذاکره کند.
در این میان اما شایعاتی که در خصوص گامهای متقابل غرب شنیده میشود چندان امیدوار کننده نیست. اخباری که از رسانههای غربی مخابره میشود حاکی از آن است که ایران سطح غنی سازی را کاهش میدهد، آب سنگین اراک را به صورت موقت و برای مدت 6 ماه تعلیق و استفاده از سانتریفیوژهای پیشرفته را متوقف میکند؛ ذخایر موجود را اکسید می کند… اما در این میان غرب تنها متعهد میشود که اموال و دارییهای مسدود شده ایران در بانکهای خارجی را آزاد کرده و برخی از تحریمها (طلا و پتروشیمی)را به صورت محدود لغود کند.
این در حالی است که اساسا اعطای اموال خودمان به خودمان را نمیتوان امتیاز تلقی کرد و آزاد کردن اموالی که غرب سالها به جفا مصادره کرده بود، هیچ امتیاز مثبتی محسوب نمیشود. در مورد کاهش تحریمها هم اما و اگرهای بسیاری وجود دارد. برخی از این امتیازها حاکی از آن است که غرب از تصویب برخی تحریمها که قرار است در آینده وضع شوند جلوگیری میکند و اجازه افزایش بیشتر تحریمها را نخواهد داد. ما به ازای این امتیاز غرب این میشود که جمهوری اسلامی هم در مقابل بگوید: ما نیز در این مدت 6 ماه تنها به عدم افزایش سطح و میزان غنیسازی کفایت خواهیم کرد.
پس اساسا این به ظاهر امتیاز هم ما به ازای کاهش سطح غنی سازی جمهوری اسلامی محسوب نمیشود.
بخش دیگری از پیشنهادهای غرب که در سطح گمانه زنی است و هنوز به تأیید نرسیده حکایت از کاهش برخی از تحریمهای جمهوری اسلامی دارد. این در حالی است که منابع غربی حاضر در ژنو معتقدند، تحریمهایی که کاهش خواهد یافت، صرفا در حوزههای دست چندمی نظیر پتروشیمی و طلا و… خواهند بود.
به واقع کاهش تحریمها در حوزههایی نظیر پتروشیمی و طلا گرهی از کار مردم کشور باز کند و نمیتوان این دست اقدامات را نشانی بر حسن نیت طرف غربی دانست. طرف مقابل اگر میخواهد حسن نیت خود را به مردم و دولت ایران نشان دهد باید به صورت متوازن توافق کند. توازن به این معنی که در قبال کاهش سطح غنی سازی، تحریمهای مالی و نفتی را به صورت محدود و همزمان با کاهش سطح غنی سازی کاهش داده و متوقف کند.
ملت ایران که یک دهه سختی تحریم را به جان خریده و در روند برنامه هستهای خود، بهترین جواناناش را تقدیم کرده است، عطای این دست حاتم بخشیهای غرب را به لقایش خواهد بخشید. انتظار از تیم مذاکره کننده کشورمان این است که این دست پیشنهادات را اساسا نپذیرند چرا که در چهارچوب یک توافق متوازن نمیگنجد. لطفا متوازن توافق کنید!
