پایان اعتکاف درمساجد دلفان/ گزارش تصویری از بهاربندگی

سلام دلفان- اعتکاف، فرصت خلوت با محبوب است . یعنی اینکه تو به مدت سه روز با هرچه غیر الهی است خداحافظی کنی و خویشتن را به او نزدیک تر سازی چه آنکه او همیشه به تو بسیار نزدیک است اما تو هستی که روز به روز در هیاهوی ساختگی دنیا از او دورتر می شوی.

این روزهای فضای خاص و معنویی بر شهرمان حاکم شده است؛ فضایی که هر عاشق و عابدی آرزوی حضور در آن را دارد. یک مهمانی بزرگ با میزبانی مهربان که هر معشوقی را شیفته حضور در این مهمانی می‌کند. میهمانی ای به نام اعتکاف.

دلفان در این روزها شاهد حضور معتکفین زن و مرد در انجام این فریضه معنوی است و هر سال به خیل عظیم این جمعیت افزوده می‌شود و چه بسیار افرادی که حسرت بودن در این مهمانی را می خورند.
بی شک انسان اگر یکبار هم معتکف شده باشد، روز آخر اعتکاف و اعمال مخصوص آن را حتما فراموش نخواهد کرد. اعمالی که پس از سه روز روزه‌داری، جمع معتکفین و حتی غیر معتکفین با عنوان اعمال ام‌داوود میهمانی خود درخانه خدا را با آن به پایان می‌برند و آنرا به اشک و استغاثه می‌آرایند.

شاید جای سئوال برای بعضی ها باشد که ام داود یعنی چه؟ اگر بدانیم بر ام‌داوود چه رفته که امام صادق علیه السلام برای خلاصی از آن دستور چنین اعمالی را برای وی صادر کرده است، شاید بتوانیم راهی برای خلاصی همه اسیران در بند دشمنان را تدارک ببینیم.
یکی از علما چنین گفته بود که فـاطـمـه، مادر داوود پسر زاده امام حسن مجتبى (ع ) و مادر رضاعى امام صادق (ع ) است که امام صادق (ع) اعـمـال پانزدهم رجب را برای رهایی پسرش از اسارت به او می آموزد .
در کتب حدیث نقل شده، جوانی عراقی به نام داوود که اهل معرفت بود به دست منصور دوانیقی به مدت طولانی در زندان گرفتار شده بود. مادرش تاب و توان خود را در فراق پسر از دست داده بود، روزی به خدمت امام صادق(علیه السلام) رسید و داستان را نقل کرد و از آن حضرت چاره‏ جویی نمود. حضرت فرمود: آیا می‏دانی این ماه، ماه رجب است و دعا در آن زود به اجابت می‏رسد آنچه را که می‏گویم دقیقاً انجام ده تا فرزندت از زندان رهایی یابد.
حتی سيد بن طاووس از ام داوود با كنيه ام خالد ياد كرده، و او را از جده هاى صالح و مومن و شايسته خود دانسته و در باب اعمال نيمه رجب خصوصيات و شرح اعمال ام داوود را آورده است:ابتدا سه روز، سیزدهم، چهاردهم و پانزدهم رجب را روزه ‏بدار و روز پانزدهم هنگام ظهر غسل کن و ۸ رکعت نماز به جا بیاور در حالتی که رکوع و سجودشان‏ را نیکو انجام دهی و در موضع خلوتى باش که چیزى تو را مشغول نسازد و انسانى با تو تکلّم ننماید، پس چون از نماز فارغ شدی رو به قبله کن و بخوان سوره مبارکه حمد را صد مرتبه و سوره مبارکه اخلاص را صد مرتبه و آیة الکرسى را ده مرتبه و بعد از اینها بخوان سُوَر مبارکه انعام و بنى اسرائیل و کهف و لقمان و یس و صافّات و حم سجده و حمعسق و حم دخان و فتح و واقعه و مُلْک و ن وَ اِذَا السَّمآءُ انْشَقَّتْ و ما بعدش را تا آخر قرآن و چون از اینها فارغ شدی بگو در حالتى که رو به قبله باشی دعای مخصوص ام داوود را. منابع حدیثی می افزایند همین که نماز را خواند پس از مدّت کمی پسرش آزاد شد. پس از آن ام داوود خدمت امام صادق(علیه السلام) رسید و پس از عرض سلام خبر رهایی پسرش را به او رساند.

حس و حال اعتکاف قابل ذکر نیست، در اعتکاف همه گوشه نشین می شوند و با خدای خود خلوت می کنند و هنگام راز و نیاز با خدا او را با تمام وجود صدا می زنند، قبل از هر دعا یا زیارت نام ابالحسن را صدا می زنند و برای غریبی اش گریه می کنند و دعا برای ظهورش می کنند.در اعتکاف انسان از دنیا ، دل کنده و خود را وقف نیایش با خدا می کند ، اعتکاف در همه حال حس قشنگی دارد ، مهمان خدا بودن واقعا زیباست.”

اعتکاف امسال بسیار حال و هوای معنوی داشت، در گوشه و کنار مسجد عبادت و راز و نیاز کوچک و بزرگ و پیر و جوان فضایی الهی به وجود آورده

جوانانی را می‌دیدی که خالصانه مغفرت و رحمت خدای خود را می‌طلبند.

کودکان نیز در گوشه‌ای از مسجد به وسعت دل‌های دریایی خویش گرد هم آمده، و به همدیگر با خلوص نیت التماس دعا می‌گفتند و اینجا است که بر پاکی قلب آنان باید غبطه خورد.

در میان این جمعیت دلباخته معتکفانی جلب توجه می‌کردند که هرکدام به تنهایی دفتری از عشق و معرفت الهی بودند و قطعاً غرور خداوند در برابر فرشتگانش نسبت به این آفریده‌ها و بنده‌های پاک را در پی داشته و مصداق بارز «فتبارک‌الله احسن‌الخالقین» هستند.

لحظات پایانی اعتکاف لحظاتی وصف ناپذیر بود ، چهره های پاک و نورانی جوانان دلداه مانند چهره عاشقی بود که برای جدایی از معشوق خود آماده می شد.
شاید خداوند متعال به برکت اشک و استغاثه معتکفین کویش راهی برای خلاصی و نجات بندگان مظلومش بگشاید.

به امید آن روز…