امام حسین علیه‌السلام نامه را به مسلم دادند و به ایشان فرمودند: «من تو را به کوفه می‌فرستم، خداوند هر آنچه را که مورد رضا و علاقه اوست برای تو مقدّر خواهد کرد و من امیدوارم که با تو در مرتبه شهدا قرار گیریم، پس بر تقدیر پروردگار خشنود باش».
بعد از آن امام حسین علیه‌السلام نامه را به مسلم دادند و به ایشان فرمودند: «من تو را به کوفه می‌فرستم، خداوند هر آنچه را که مورد رضا و علاقه اوست برای تو مقدّر خواهد کرد و من امیدوارم که با تو در مرتبه شهدا قرار گیریم، پس بر تقدیر پروردگار خشنود باش». (الفتوح ابن میثم کوفی، ج5، ص30)؛
اما زمانی که خبر شهادت مسلم بن عقیل به امام حسین علیه‌السلام رسید، حضرت بسیار ناراحت و گریان شدند و بعد از گفتن «إنا للّه و إنا إلیه راجعون» گفتند: «لا خَیْرَ فِی الْحَیاةِ بَعْدَکُمْ؛ بعد از شما هیچ خیری در زندگی نیست». بر اساس این تعبیر و سایر تعابیر امام(ع) در حق مسلم متوجه خواهیم شد که یکایک اصحاب حضرت دارای جایگاه ویژهای نزد خداوند متعال هستند که وجود آنها دارای خیرات و برکات فراوانی برای اهل دنیا است. تعبیر «لا خیر» در زبان عربی یک تعبیر عام است به این معنا که «هیچ گونه خیری» بعد از تو در زندگی نیست.
