این مطلب،بعنوان دغدغه مردم ومعضل چهره شهر،درمردادماه۹۵ (سال اقدام وعمل)در رسانه های خبری شهرستان،انعکاس یافت،متاسفانه،نه تنها اقدامی درجهت رفع آن ، صورت نگرفت بلکه امروزه شاهد تشدیدترویج آن درسطح شهر وحتی روستاهای دور افتاده شهرستان هستیم.لذا جهت یاد آوری وبه امید آنکه دررفع آن، اقدامی عملی صورت گیرد،مجدد خدمت امام جمعه محترم شهرمان وشورای فرهنگ عمومی شهرستان،ارایه میگردد.
سلام دلفان؛
«بزرگان و شورای فرهنگ عمومی دلفان پیشقدم حذف تشریفات زاید مراسم سوگواری شوند»
گاه مشاهده می شود که برخی رسوم و آداب ناصحیح بر خلاف انتظار، نشو ونما پیداکرده وتا آنجا پیش می روند که به یک معضل فرهنگی واجتماعی مبدل می گردند، تشریفات زاید درمراسمات سوگواری، در بسیاری ار نقاط شهرستان دلفان، ازجمله این رسوم است که روز به روز هم گسترشی ناموزون و غیر قابل قبول دارند.
طرح جواب وابعاد این مساله وبهره گرفتن از نظر وعمل بزرگان ومسئولین محترم، می تواند زمینه ای رافراهم کند تا بیش ازاین، شاهد توسعه و شیوع ابعاد منفی آنها نباشیم.
عامل اصلی که موثر به نظر می رسد، گرایش به جنبه های صوری و ظاهری حیات دنیوی و برخی نمودهای آن ازقبیل تفاخراست، که با کمال تاسف، شاهد رقابت های شدید وگسترده در دامن زدن به برخی از این تشریفات زاید مانند بدعت قراردادن بنر تصویرمتوفی، بنراطلاع رسانی مراسمات وعرایض تسلیت در محل سکونت و معابر عمومی وهمچنین تدارک وعده های غذایی پرهزینه وگزاف بعد از مراسمات تشییع، ختم و چهلم –الاخص در روستاها هستیم.
بزرگان!
بر همگان یقین است که سوگ یک تجربه طبیعی و جهانیست. مرگ عزیزان بویژه اعضای خانواده می تواند موجبب افسردگی و گسیختگی روانی شود، که درحالت طبیعی و زمان کوتاه، یک واکنش منطقی به حساب می آید، اما اگر مدت سوگواری طولانی شود، آنگاه موجب بروز علایم افسردگی بیمارگونه در فرد میشود، بدرستی، نصب بنر تصویر متوفی و عریضه های تسلیتی در محل سکونت و معابر عمومی، بعنوان فاکتوری در یادآوری مصیبت، به تحریک و تشدید افسردگی دامن میزند، بنری که در محل نصب گردیده، علاوه بر عوارض منفی عاطفی و صرف هزینه های مادی، چهره محل و شهر را نیز، افسرده می کند.
ومرتبط با رسوم تدارک وعده های غذایی پرهزینه بعد از مراسمات تشییع، ختم، چهلم وسالگرد، آنچه برهمگان مبرهن است، همان رقابت و چشم وهم چشمی فخرآمیز ست که ورود به آن، حالت اجبار به خود گرفته که برای خانواده هایی با بنیه مالی ضعیف، خسارتی را برای بازماندگان، الاخص فرزندان بی سرپرست، به بار می آورد که جبران آن مصیبتی دیگر خواهد بود. در روایتی ازامام صادق(ع) نقل می شود، که هنگامی که جعفربن ابی طالب به شهادت رسید، رسول اکرم(ص) به حضرت فاطمه (س) دستوردادند که برای همسر و فرزندان او، تا سه روز غذا تهیه فرمایند ودر حدیثی دیگر ازاین امام همام روایت است که فرمود: شایسته است که اقوام وهمسایگان خانواده های سوگوار، غذای آنها را تهیه کنند.
براستی این سنت حسنه در دیار ما وجوداشت، اما امروزه در سایه تشریفات زاید، از بین رفته و جا عوض نموده است.
بزرگان و دلسوزان عزیز
چاره، بیان وتشریح درد این رسوم نیست، آنچه ضروری می نماید، ارایه راهکاری عملی در حذف آنهاست، وظیفه دینی واخلاقی شورای فرهنگ عمومی وبزرگان ست –همانطور در شهرهایی دیگر از کشور عزیزمان انجام شده است-در حذف این رسوم مانند نصب بنر و تدارک وعده های غذایی گزاف و آنچه درنظر زایداست، همت بگمارند تا انشالله، سادگی وسهولت مراسمات وپرداختن به امور خیر، جایگزین شود.
درپایان، ضمن دعای خیر و سپاس ازبزرگان وعزیزانی که درتحقق این مهم، جامه عمل بپوشانند، از تمام عزیزانی که درفضای مجازی، مراسمات سوگواری را، اطلاع رسانی می کنند، سپاسگزاری بعمل می آید.
شهروند،محمدکرم احمدی
ضمن تشکر از مدیر سایت خبری سلام دلفان
بنده پیشنهاد میکنم بزرگان شهر باید رسم خوب بگذارند تا سایرین هم الگو بگیرند قطعا هر رسم و بدعتی که وارد میشود اگر از سوی بزرگان شهرباشد از سوی عامه هم تکرار میشود.یا بعضا شرایط ایجاب میکند مثلا مراسم جشن شب حنا بندان که قبلا جزء لاینفک مراسم عروسی بود ولی در چند سال اخیربخاطر کمبود و گرانی برنج با مراسم عروسی ادغام شد و رفته رفته بکل حذف شد.
تمام استانهای همجوار مراسم عزایشان همان هفته اول تمام میشود.
مثلا استان همدان سه روز ختم مراسم است و تا چهلم هیچ مراسمی ندارند.نهاوند باید تمام عزاداران توسط صاحب عزا در یک روز معین دعوت شوند و همان روز ختم مراسم.در اراک حتی خانمها هم به مسجد میروند و در همانجا ختم مراسم اعلام میشود.
ولی اینجا مصیبت عظما تازه بعداز تشییع متوفی شروع میشود. صبح، ظهر، عصر، شب، وقت و بی وقت شیون و زاری و پذیرایی و بدبختی تا چهلم
بخدا این مسلمانی نیست….
مراسمات مختلف مانند غذای سر جنازه .چمر. غذای هفته .غذای چهلم .غذای سالگرد اخیرا بنرهای عریض وطویل گرفتن مداح در تمام مناسبتهای سر لش سومین هفتمین چهلمین سالگردواخیرا گرفتن مور چر و سرودن کلیمه هایی بسیار قلمبه وسلمبه که اصلا ربطی به متوفی نداره مثل این کلیمه لکی که(ئَر نوم سنگر ک ِ باوه سارا کو کو کاواخه )از رسومات طایفه ماست که خداوکیلی از آن شرم دارم در حالیکه آن مرحوم حتی یکبار با تفنگ بادی هم فشنگ نینداخته .باور کنید طنز نیست حقیقیتی است که عده ای تازه به دوران رسیده که از راه خلاف پول وپله ای به دست آورده اند می خواهند بدین طریق آن را خرج کنند .
البته با سخنرانی امام جمعه وروحانیون معظم .اصحاب رسانه .فرهنگیان ودانشگاهیان می توانند این رسوم غلط را برای همیشه ریشه کن کنند.
شاید یکی از مهم‌ترین عوامل رواج یافتن تشریفات زائد در مراسم سوگواری و مجالس ختم و فاتحه خوانی، عدم شناخت دقیق افراد و خانواده‌ها نسبت به فرهنگ اصیل اسلام مربوط به این‌گونه مراسم و جهل به فلسفه کولر محوری برگزاری این محافل است. امّا چاره چیست؟ مهّم بیان دردها و تبیین جوانب گوناگون این مشکل نیست. آنچه ضروری است ارائه راهکارهای علمی و عملی حذف تشریفات زائد است و در این راستا همگان مسئول هستند گر چه با اختلاف مراتب آن باشد به تناسب موقعیّت آنها در خانواده و جامعه و نقشی که می‌توانند ایفا نمایند.