مدير كل آموزش و پرورش لرستان عنوان نمود كه سال گذشته بيش از 5 هزار در خواست جابه‌جايي براي خروج از منطقه آموزشي به اداره كل آموزش و پرورش ارائه شده كه اكثرا براي انتقال از مناطق روستايي و عشايري مي‌باشد.
سلام دلفان – آموزش و پرورش استان لرستان داراي 24 منطقه آموزشي مي‌باشد كه از ميان آن‌ها 14 منطقه داراي آموزش وپرورش روستايي و عشايري هستند و در ميان اين 14 منطقه، آموزش و پرورش عشايري گستردگي فعاليت آن تمام نواحي محروم و عشايري استان را پوشش مي‌دهد.
حال با توجه به پراكندگي مناطق روستايي و به دنبال آن پراكندگي مدارس، تعيين محل تدريس معلمان مورد توجه و اهميت قرار مي‌گيرد، 
چرا كه مي‌تواند براي معلمان حائز اهميت باشد و حتي بر جريان زندگي روزانه آنان اثر گذاشته و اگر مدرسه در مناطق دور‌دست استان باشد (كه البته مناطق دور‌دست در استان كم نيست) معلم منطقه عشايري به ناچار بايستي محل زندگي خود را به محل مدرسه منتقل كرده و در آن‌جا بيتوته كند.
چرا كه مي‌تواند براي معلمان حائز اهميت باشد و حتي بر جريان زندگي روزانه آنان اثر گذاشته و اگر مدرسه در مناطق دور‌دست استان باشد (كه البته مناطق دور‌دست در استان كم نيست) معلم منطقه عشايري به ناچار بايستي محل زندگي خود را به محل مدرسه منتقل كرده و در آن‌جا بيتوته كند. اين موضوع براي آينده آموزشي دانش‌آموزان هم مي‌تواند تاثيرگذار باشد، چرا كه در مدارس روستايي به ويژه در مقطع ابتدايي آينده درسي دانش‌آموز به رفتار و عمل يك معلم گره مي‌خورد و چه بسا رفتار نسنجيده يك معلم مي‌تواند موجب ترك تحصيل دانش‌آموزان شود.
اما در حال حاضر آموزش و پرورش استان چه برنامه‌اي براي تقسيم‌بندي معلمان در مناطق روستايي دارد؟ تنها برنامه اداره كل براي اين كار ارائه يك فرم امتيازبندي به معلمان است كه بر اساس آن تقسيم‌بندي انجام مي‌شود، اما اين فرم هيچ مبناي قانوني و آيين‌نامه‌اي ندارد و تنها توسط يكي از كارشناسان آن اداره كل تهيه گرديده است كه امري توجه نشده به شمار مي‌رود چرا كه در مناطق روستايي بيش‌تر معلمان، مدير هم مي‌باشند و بايستي داراي يك سري شرايط حداقلي باشند تا در آن پست منصوب شوند همچون مدارس شهري كه مديران منصوب مي‌شوند و از طرف ديگر هم در مدارس شهري اولياء مشاركت‌جو و حساس را دارند كه پي‌گير درس و مدرسه دانش‌آموزان هستند اما مناطق روستايي از اين امر هم محروم مي‌باشند.
ديگر اين كه فرم مربوطه در اين مدت هيچ گاه محرك مناسبي براي معلمان جهت تلاش بيش‌تر، نوآوري و به روز شدن نبوده و اساساً در اين فرم به اين امور توجهي نشده و تنها سابقه كاري و نه حتي تجربه در آن مورد توجه حداكثري قرار گرفته است.
شايد يكي از دلايل اصلي درخواست جابه‌جايي، عدم رضايت معلمان از محل اشتغال خود مي‌باشد كه ناشي از نبود برنامه مشخص، اصولي و بر مبناي عدالت آموزشي مي‌باشد.
اميد است كه مديران توانا و پي‌گير زمينه را براي فعاليت اوليا و مشاركت آنان در برنامه‌هاي مدرسه بيش‌تر كرده و رضايت اوليا و دانش‌آموزان را در اولويت قرار دهند چرا كه فلسفه وجودي آموزش و پرورش، دانش‌آموزان هستند؛ شايد در اين راستا موازنه‌اي بين خواسته‌هاي معلمان و دانش‌آموزان برقرار گردد و فضا براي معلمان تلاشگر و توانا فراهم گردد.
منبع: یاقته
